Book,Page,LineNumber,Text
07,0014,001,ปุริสลักขณะนั้น  อันพราหมณ์ผู้รู้ไตรเพทนำมากล่าวด้วยปากดำรงอยู่ใน 
07,0014,002,มัธยมชนบททั้งหลายนั้นแล  สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าแห่งเรานี้  พระ
07,0014,003,องค์มีสติสัมปชัญญะ   จุติจากดุสิตพิภพทิพกาย  หยั่งลงยังพระครรภ์แห่ง
07,0014,004,พระเทวีทรงพระนามมหามายา  ซึ่งเป็นอัครมเหสีแห่งพระสุทโธทน  
07,0014,005,สักกาธิบดีบรมกษัตราธิราชา  ณ เมืองกบิลพัสดุ์นคร ณ  ชนบท.  ด้วย
07,0014,006,อานุภาพแห่งบารมีธรรม  ซึ่งให้สำเร็จอัศจรรย์เป็นอันมาก  หากเพิ่มพูน
07,0014,007,วิบากสมบัติเป็นมหัศจรรย์.  ครั้งนั้น  มีเทพบุตร  ๔ องค์  มาอภิบาล
07,0014,008,รักษาใน ๔ ทิศ  มิให้มนุษย์และอมนุษย์ผู้ใดมาเบียดเบียนพระโพธิสัตว์
07,0014,009,และมารดาพระโพธิสัตว์เจ้าได้  ด้วยอำนาจธรรมดานิยมหากให้เป็นไป
07,0014,010,อาศัยพระบารมี  ให้มารดามีศีล ๕ โดยปกติ  และมิให้เกิดจิตกอปร
07,0014,011,ด้วยกามคุณในบุรุษทั้งหลาย  และให้ล่วงวิสัยอันบุรุษที่มีจิตกำหนัด
07,0014,012,ไม่สามารถจะล่วงด้วยอสัทธรรมอัธยาจารได้  และให้ได้กามคุณารมณ์
07,0014,013,ปราศจากอสัทธรรม  และให้มีความสุขไม่มีพยาธิเย็นนักร้อนนักมาเบียด
07,0014,014,เบียน  และพระโพธิสัตว์นั้น  เมื่ออยู่ ณ ภายในพระครรภ์ก็ไม่มีโรค
07,0014,015,บริสุทธิ์  มีองค์อวัยวะทั้งปวงบริบูรณ์ไม่เสื่อมทรามปรากฏแก่พระมารดา
07,0014,016,ประหนึ่งด้ายไหมเบญจพรรณที่บุคคลสอดไว้แล้ว ณ แก้วไพฑูรย์ฉะนั้น.
07,0014,017,พระโพธิสัตว์เสด็จอยู่ในพระครรภ์พระมารดา  ๑๐ เดือนถ้วน  โดยสุข
07,0014,018,สวัสดิ์  เมื่อครบ  ๑๐ เดือนนั้น ล่วงไป  พอบรรจบถึงมงคลสมัยวิศาข-
07,0014,019,บุรณมีดิถีเพ็ญ  พระจันทร์เสวยวิศาขนักษัตร  พระมารดาเสด็จสถิต
07,0014,020,ประดิษฐานเสด็จยืนเป็นอิริยาบถอันงาม  ไม่นั่งไม่นอนเหมือนสตรีที่จะ
07,0014,021,คลอดบุตรอื่นๆ  เสด็จทรงยืนอยู่  พระโพธิสัตว์บริสุทธิ์  อันเสมหะและ