Book,Page,LineNumber,Text
09,0038,001,ไปแล้ว   หมายเอาผีผู้เคยเป็นมนุษย์มาก่อน   ยังไม่ได้ไปถือกำเนิดอื่น  
09,0038,002,ได้ในศัพท์  สัมภเวสี   ผู้แสวงหาที่เกิดในเมตตสูตร  ภายหลังหมาย
09,0038,003,เอาเฉพาะจำพวกทำบาปมีโทษไม่ถึงตกนรก  แต่มีรูปร่างซวดทรงไม่
09,0038,004,สมประกอบ   ตกยาก  ได้ความอดอยากเป็นล้นเหลือ   เดือดร้อน 
09,0038,005,ไปในทางเป็นอยู่ของตนเอง.  พวกเปรตนี้  ดูเหมือนอาศัยมนุษยโลก
09,0038,006,ก็มี   พึงเห็นอย่างพวกเปรตพระญาติเก่าของพระเจ้าพิมพิสาร  ซึ่ง
09,0038,007,กล่าวถึงในติโรกุฑฑสูตร  และในอรรถกถาแห่งสูตรนั้น  ดูเหมือนมี
09,0038,008,ภูมิสำหรับก็มี  พึงเห็นอย่างพวกเปรตซึ่งกล่าวถึงในชาณุสโสณีสูตร
09,0038,009,นอกจากนี้  ยังมีเปรตอีกจำนวนหนึ่ง  อยู่ปลีกตามลำพังในมนุษยโลก
09,0038,010,ได้เสวยสุขเสวยทุกข์ปนกัน  มีวิมานอยู่  มีสมบัติ  ได้เสวยสุขในวิมาน
09,0038,011,ในวัน  ครั้นค่ำลง   ต้องออกจากวิมานไปรับกรรมการณ์เหมือนสัตว์
09,0038,012,นรกในคืน  พอสว่างก็กลับวิมานได้อีก.  อสุรกาย  เป็นจำพวกที่
09,0038,013,มัว  ในบาลีไม่กล่าวถึงเลย   ในอรรถกถาก็ได้พบเพียงสักว่าชื่อ  ใน
09,0038,014,ปทานุกรมสํสกฤต  แก้อสุรศัพท์ว่าผู้เป็นอยู่  อธิบายว่า  ได้แก่ผีเป็น
09,0038,015,อทิสสมานกาย  ประเภทที่ชั่ว  ตรงกับผีไม่มีชื่อผู้เที่ยวหลอกมนุษย์
09,0038,016,ให้ตกใจกลัว.   ผีแปลกจากเปรตเพราะเที่ยวหลอก  เปรตไม่หลอก
09,0038,017,เป็นแต่คนไปพบเข้าเอง  หรือเมื่อจะร้องทุกข์แก่คน  ก็แสดงตัวให้เห็น
09,0038,018,เป็นอทิสสมานกายหรือไม่ ๆ  ชัด   กล่าวถึงทั้ง  ๒  อย่าง.   อาหารของ
09,0038,019,สัตว์นรก   ท่านกล่าวว่ากรรม.  อาหารของสัตว์ดิรัจฉาน  เป็นตาม
09,0038,020,ประเภทของมัน   ที่เป็นส่วนใหญ่   ของเกิดในสรีระแห่งสัตว์ด้วยกัน
09,0038,021,เป็นต้นว่าเนื้อและเลือดก็มี  ของนับเข้าในภูตคาม  เป็นต้นว่าหญ้าและ