Book,Page,LineNumber,Text 10,0005,001,ระลึกชอบ ๑ สัมมาสมาธิ ตั้งใจชอบ ๑. ในลำดับนั้น ทรงแสดง 10,0005,002,อริยสัจ ๔ คือ ทุกข์ ๑ สมุทัย เหตุยังทุกข์ให้เกิด ๑ ทุกข- 10,0005,003,นิโรธ ความดับทุกข์ ๑ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา ปฏิบัติถึงความ 10,0005,004,ดับทุกข์ ๑ ทุกข์ ทรงยกสภาวทุกข์และเจตสิกทุกข์ขึ้นแสดง ทุกข- 10,0005,005,สมุทัย ทรงยกตัณหามีประเภท ๓ คือ กามตัณหา ภวตัณหา 10,0005,006,วิภวตัณหา ขึ้นแสดง ทุกขนิโรธ ทรงยกความดับสิ้นเชิงแห่ง 10,0005,007,ตัณหานั้นขึ้นแสดง ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา ทรงยกอริยมรรคมี 10,0005,008,องค์ ๘ คือ มัชฌิมาปฏิปทานั้นขึ้นแสดง. ในลำดับนั้น ทรงแสดง 10,0005,009,พระญาณของพระองค์อันเป็นไปในอริยสัจ ๔ นั้น อย่างละ ๓ ๆ คือ 10,0005,010,สัจจญาณ ได้แก่รู้อริยสัจ ๔ นั้น ๑ กิจจญาณ ได้แก่รู้กิจ อันจะ 10,0005,011,พึงทำเฉพาะอริยสัจนั้น ๆ ๑ กตญาณ ได้แก่รู้ว่ากิจอย่างนั้น ๆ 10,0005,012,ได้ทำเสร็จแล้ว ๑ พระญาณทัสสนะ มีรอบ ๓ มีอาการ ๑๒ ใน 10,0005,013,อริยสัจ ๔ เหล่านี้ ยังไม่บริสุทธิ์เพียงใด ยังทรงปฏิญญาพระองค์ 10,0005,014,ว่าตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณไม่ได้เพียงนั้น ต่อบริสุทธิ์แล้ว 10,0005,015,จึงทรงอาจปฏิญญาพระองค์อย่างนั้น ในที่สุด ทรงแสดงผลแห่ง 10,0005,016,การตรัสรู้อริยสัจ ๔ นั้น เกิดพระญาณเป็นเครื่องเห็นว่าวิมุตติ 10,0005,017,คือความพ้นจากกิเลสอาสวะของพระองค์ไม่กลับกำเริบ ความเกิดครั้งนี้ 10,0005,018,เป็นครั้งที่สุด ต่อนี้ไม่มีความเกิดอีก. 10,0005,019,พระธรรมเทศนานี้ พระคันถรจนาจารย์เรียกว่า พระธรรม- 10,0005,020,จักกัปปวัตนสูตร โดยอธิบายว่า ประกาศศพระสัมมาสัมโพธิญาณ-