Book,Page,LineNumber,Text
10,0049,001,พระมหากัสสปะนั้น  โดยปกติถือธุดงค์ ๓ อย่าง  คือ  ถือทรงผ้า 
10,0049,002,บังสุกุลจีวรเป็นวัตร  ถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร  ถืออยู่ป่าเป็นวัตร
10,0049,003,พระศาสดาทรงยกย่องว่า  เป็นเยี่ยมแห่งภิกษุผู้ทรงธุดงค์.   ครั้งหนึ่ง
10,0049,004,ท่านเข้าไปเฝ้าพระศาสดาที่เวฬุวัน  พระศาสดาตรัสแก่ท่านว่า  กัสสปะ
10,0049,005,เดี๋ยวนี้ท่านแก่แล้ว  ผ้าป่านบังสุกุลจีวรที่เขาไม่นุ่งห่มของท่านนี้หนัก
10,0049,006,นัก  ท่านจงทรงจีวรที่คฤหบดีถวายเถิด  จงฉันโภชนะในที่นิมนต์เถิด
10,0049,007,และจงอยู่ในที่ใกล้เราเถิด.  ท่านทูลว่า  ข้าพระเจ้าเคยอยู่ในป่า  เที่ยว
10,0049,008,บิณฑบาต  ทรงผ้าบังสุกุลจีวร  ใช้แต่ผ้า ๓ ผืน  มีความปรารถนาน้อย
10,0049,009,สันโดษ  ชอบเงียบสงัด  ไม่ชอบระคนด้วยหมู่  ปรารภความเพียรและ
10,0049,010,พูดสรรเสริญคุณเช่นนั้นมานานแล้ว.   พระศาสดาตรัสถามว่า  กัสสปะ
10,0049,011,ท่านเห็นอำนาจประโยชน์อะไร จึงประพฤติตนเช่นนั้น  และสรรเสริญ
10,0049,012,ความเป็นเช่นนั้น ?   ท่านทูลว่า  ข้าพระเจ้าเห็นอำนาจประโยชน์
10,0049,013,๒ อย่าง  คือการอยู่เป็นสุขในบัดนี้ของตนด้วย  อนุเคราะห์ประชุมชน
10,0049,014,ในภายหลังด้วย  ประชุมชนในภายหลังทราบว่า  สาวกของพระพุทธ-
10,0049,015,เจ้า  ท่านประพฤติตนอย่างนั้น  จักถึงทิฏฐานุคติ  ปฏิบัติตามที่ตน
10,0049,016,ได้เห็นได้ยิน  ความปฏิบัตินั้น  จักเป็นไปเพื่อประโยชน์และสุขแก่เขา
10,0049,017,สิ้นกาลนาน.  พระศาสดาประทานสาธุการว่า  ดีละ ดีละ กัสสปะ  ท่าน
10,0049,018,ปฏิบัติเพื่อประโยชน์และสุขแก่ชนเป็นอันมาก  ท่านจงทรงผ้าบังสุกุล
10,0049,019,จีวรของท่านเถิด  ท่านจงเที่ยวบิณฑบาตเถิด  ท่านจงอยู่ป่าเถิด.
10,0049,020,ด้วยความมักน้อยสันโดษ  และปฏิบัติเคร่งครัดอย่างนี้  พระมหา-
10,0049,021,กัสสปะ  ย่อมเป็นที่นับถือของสกุลทั้งหลาย  มีคำกล่าวว่า  ในกรุง