Book,Page,LineNumber,Text
11,0005,001,พุทธานุพุทธประวัติ   
11,0005,002,ปริเฉทที่ ๑   
11,0005,003,ตามได้สดับมา  ในกาลก่อนแต่พระพุทธเจ้าเกิดขึ้นในโลก  ชมพู-
11,0005,004,ทวีปคือประเทศที่เรียกกันว่าอินเดียวในทุกวันนี้  ซึ่งตั้งอยู่ในทิศพายัพ
11,0005,005,แห่งประเทศยามนี้    เป็นประเทศเจริญสมบูรณ์กล่าประเทศอื่น ๆ
11,0005,006,มีพระเจ้าแผ่นดินและประธานาธิบดี  เป็นผู้ปกครองอาณาเขตเป็นส่วน ๆ
11,0005,007,หลายแห่ง  มิได้รวมอยู่ในความปกครองอันเดียว  เช่นแว่นแคว้น
11,0005,008,โกศลและมคธเป็นต้น  ล้วนเป็นเอกราชด้วยกันสิ้น.  ชมพูทวีปนั้นแบ่ง
11,0005,009,เรียกชื่อเป็น  ๒  แผนก  ประเทศที่ตั้งอยู่ในท่ามกลาง  เรียกว่ามัชฌิม-
11,0005,010,ประเทศ  หรือมัธยมประเทศ  ประเทศซึ่งตั้งอยู่ภายนอกเป็นของบเข
11,0005,011,เรียกว่าปัจจันตประเทศ  กำหนดที่ซึ่งเรียกว่ามัชฌิมประเทศนั้น  ใน
11,0005,012,บาลีจัมมักขันธกะ  ในมหาวรรคแห่งพระวินัย<SUP>๑</SUP>  แสดงว่า  ในทิศบูรพา
11,0005,013,ภายในแต่มหาสาลนครเข้ามา  ในทิศอาคเนย์  ภายในแต่แม่น้ำสัลลวดี
11,0005,014,เข้ามา  ในทิศทักษิณ  ภายในแต่เสตกัณณิกนิคมเข้ามา  ในทิศปัศจิม
11,0005,015,ภายในแต่ถูณคามเข้ามา   ในทิศอุดร  ภายในแต่ภูเข้าอุสีรธชะเข้ามา
11,0005,016,ที่ในกำหนดเท่านี้เรียกว่ามัชฌิมประเทศ  ที่นอกจากกำหนดที่ว่าแล้ว
11,0005,017,เรียกปัจจันตประเทศ  แต่กำหนดนี้ก็รู้จักกันในครั้งนั้น  ครั้นกาลล่วง
11,0005,018,ไปนาน  ชื่อบ้านเมืองเป็นต้น  ก็เปลี่ยนแปลงยังย้ายไป  จะนิยมเป็น