Book,Page,LineNumber,Text
12,0010,001,ตราบนั้น เหตุว่าพระพุทธฎีกาสมเด็จพระพุทธเจ้าตรัสไว้แก่พระอานนท์
12,0010,002,ว่า ดูก่อนสำแดงอานนท์๑ มมจฺจเยน สตฺถา เมื่อคถาคตเสด็จเข้าสู่
12,0010,003,พระนิพพานล่วงไปแล้ว พระธรรมวินัยที่ตถาคตตรัสเทศนาไว้แล จะ
12,0010,004,เป็นครูสั่งสอนท่านทั้งปวง พระพุทธฎีกาของสมเด็จพระพุทธองค์เจ้า
12,0010,005,ตรัสสั่งไว้แก่พระอานนท์ฉะนี้ แลอาตมาสมควรที่จะสังคายนายซึ่งพระ
12,0010,006,ธรรวินัยของสมเด็จพระพุทธองค์เจ้า ประการหนึ่งเล่า สมเด็จ
12,0010,007,พระ ฯ ล ฯ เมื่อยังทรงพระทรมานอยู่นั้น ทรงพระเมตตาอนุเคราะห์
12,0010,008,แก่อาตมาผู้ชื่อว่ากัสสปนี้มากนัก บังสุกุลจีวรอันเป็นผ้าทรงของ
12,0010,009,สมเด็จพระพุทธองค์เจ้านั้น พระพุทธองค์เจ้านั้นก็ผลัดเปลี่ยนประทาน
12,0010,010,ให้แก่อาตมาผู้ชื่อว่ากัสสป และมีพระพุทธฎีกาตรัสว่า ดูก่อนสำแดง
12,0010,011,กัสสป สาณานิ บังสุกุลจีวรผืนนี้ทอด้วยเส้นป่าน ตถาคตได้ทรง
12,0010,012,อยู่บ้างแล้ว จีวรของกัสสปเก่านักนั้น กัสสปเอาผ้าบังสุกุลผืนนี้ไป
12,0010,013,ทรงเถิด ทรงพระกรุณาสงเคราะห์แก่อาตมาด้วยจีวรอสาธารณ-
12,0010,014,บริโภคถึงเพียงนี้ ใช่แต่เท่านั้น สมเด็จพระบรมครูเจ้านี้ ตั้งไว้ซึ่ง
12,0010,015,อาตมาผู้ชื่อกัสสปในสมัฏฐานเสมอด้วยพระองค์ มีพระพุทธฎีกาตรัส
12,0010,016,แก่สงฆ์ทั้งปวงว่า ภิกฺขเว ดูก่อนสงฆ์๒ พระตถาคตนี้ถ้าปรารถนา
12,0010,017,จะเข้าสู่ปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน๓อันใด ๆ ตถาคต
12,0010,018,เข้าสู่ฌานอันนั้น ยั้งอยู่โดยความปรารถนา ปรารถนาจะยั้งอยู่ด้วย
12,0010,019,ฌานสุขนั้นสิ้นกาลใด ก็อยู่ได้สิ้นกาลเท่านั้น สำแดงกัสสปนี้เล่า