Book,Page,LineNumber,Text
13,0003,001,ข้าพเจ้าจักไม่ออกชื่ออาบัติ เว้นไว้แต่ที่เป็นถุลลัจจัย  จะบอกให้
13,0003,002,แจ้ง  ผู้ศึกษาพึงเข้าใจเอาเอง  ตามหลักที่กล่าวแล้วในตอนหลัง
13,0003,003,เรียงเช่นนี้เห็นว่าจะน่าอ่านน่าฟังกว่า.  พึงเข้าใจทุกกฏในที่นี้ว่า  เป็น 
13,0003,004,แต่ลำพังวิติกกมะ  คือความละเมิดธรรมเนียม  เป็นการเสียหายได้
13,0003,005,เพียงไร  พึงรู้ดังนี้ :-  
13,0003,006,ถ้าล่วงแต่บางอย่างหรือบางครั้ง  ก็ไม่พอเป็นอะไร  แต่ถ้า
13,0003,007,ล่วงมากอย่างหรือเป็นนิตย์ไป  ธรรมเนียมย่อมกลายไป  หรือเสื่อม
13,0003,008,เสียไป  ภิกษุต่างเป็น ๒  พวก  คือเคร่งและไม่เคร่ง  ก็เพราะพวก
13,0003,009,เคร่งยังรักษาธรรมเนียมแข็งแรง  พวกไม่เคร่งทอดธุระเสีย  ไม่
13,0003,010,เอื้อเฟื้อในอันทำตาม.  รู้เช่นนี้แล้ว  พึงปฏิบัติโดยสายกลาง  ไม่ทำ
13,0003,011,ตนให้ลำบากเพราะธรรมเนียมอันขัดขวางต่อกาลเทศะ  และไม่มัก
13,0003,012,"ง่ายจนถึงจะทำตนให้เป็นผู้เลวทราม,  ปฏิบัติเพียงเท่านี้  ก็เรียกได้ว่า"
13,0003,013,งาม  ยังพอจะสืบอายุพระพุทธศาสนาได้อยู่.
13,0003,014,แต่นี้จักแสดงอภิสมาจาร  คือธรรมเนียมของภิกษุ  จัดเป็น
13,0003,015,กัณฑ์ ๆ  ตามเรื่อง  ดังต่อไปนี้