Book,Page,LineNumber,Text
14,0036,001,๔. วิสุทธิ ความหมดจด
14,0036,002,อุทเทส
14,0036,003,๑. ปญฺาย ปริสุชฺฌติ.
14,0036,004,ย่อมหมดจดด้วยปัญญา.
14,0036,005,ยกฺขสํยุตฺต สคาถวคฺค.๑
14,0036,006,๒. เอส มคฺโค วิสุทฺธิยา.
14,0036,007,นั่น [คือนิพพิทา] เป็นทางแห่งวิสุทธิ.
14,0036,008,มคฺควคฺค ธมฺมปท.๒
14,0036,009,พรรณนาความ
14,0036,010,ลัทธิพราหมณ์ถือว่า บาปที่ทำแล้วอาจลอยเสียด้วยทำพิธีเมื่อ
14,0036,011,อาบน้ำ เช่นเดียวกับชำระมลทินกายด้วยอาบน้ำโดยปกติ และลัทธิ
14,0036,012,คริสตังถือว่า อ้อนวอนพระเจ้าเพื่อโปรดยกประทานได้อยู่ เช่นเดียว
14,0036,013,กับพระเจ้าแผ่นดิน โปรดยกโทษพระราชาทานแก่คนผู้ทำผิด ให้พ้น
14,0036,014,พระราชอาญา ฝ่ายพระพุทธศาสนาถือว่า
14,0036,015,อตฺตนา ว กตํ ปาปํ อตฺตนา สงฺกิลิสฺสติ
14,0036,016,อตฺตนา อกตํ ปาปํ อตฺตนา ว วิสุชฺฌติ
14,0036,017,สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ นาญฺโ อญฺํ วิโสธเย.๓
14,0036,018,ทำบาปเอง ย่อมเศร้าหมองเอง ไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจด
14,0036,019,เอง ความหมดจดและความเศร้าหมองเป็นเฉพาะตัว คนอื่นยังคน