Book,Page,LineNumber,Text
16,0016,001,จะกำหนดโดยชื่อศิลามิได้.  ท่านกำหนดศิลาอย่างเล็กขนาดเท่าก้อน 
16,0016,002,น้ำอ้อยหนัก ๓๒  ปะละนั้น  โดยประมาณราวหนัก ๕  ชั่ง  อยู่ข้างจะ
16,0016,003,เล็กนัก. 
16,0016,004,ป่าไม้นั้น  ท่านให้ใช้หมู่ไม้มีแก่น  มีต้นสักและต้นรังเป็นต้น
16,0016,005,หรือหมู่ไม้ชนิดเดียวกันกับไม้มีแก่น  คือไม้มีเนื้อแน่น ท่านมิได้ชี้
16,0016,006,ตัวอย่างไว้  พึงเห็นเช่นต้นไทรและต้นมะม่วงกะล่อน  ขึ้นอยู่เป็นหมู่กัน
16,0016,007,เพียง ๔  ต้น  ๕ ต้นก็ใช้ได้.  ท่านห้ามไม่ให้ใช้หมู่ไม้มีเปลือกแข็งข้าง
16,0016,008,ใช้ซุย  เช่นต้นตาลและต้นมะพร้าว   แต่ต้นตาลก็เป็นของอายุยืน  เขา
16,0016,009,ใช้เป็นเครื่องหมายเขตนา  น่าเป็นของใช้ได้.  ต้นไม้ก็อย่างเดียว
16,0016,010,กับป่าไม้  เป็นแต่ใช้กำหนดต้นเดียว.  ในตอนนี้  ท่านกล่าวว่าต้นไม้
16,0016,011,มีแก่น ยังเป็นอยู่ โดยที่สุดสูงเพียง ๘  นิ้ว ลำต้นเท่าเล่มเข็ม  ก็ควร
16,0016,012,แต่เป็นไม้เกิด ณ  พื้นดินหรือเอาลงดินแล้ว  ยังอยู่ในกระบอกกระถาง
16,0016,013,แม้ได้ขนาด  ก็ใช้ไม่ได้.  ท่านอนุญาตต้นไม้เล็กถึงปานนี้  แม้ต้นไม้นั้น
16,0016,014,อาจโตใหญ่ขึ้น  ข้าพเจ้าเห็นว่าหละหลวม  ไม่สมเค้าเงื่อน.
16,0016,015,หนทางนั้น  เป็นทางเดินหรือเป็นทางเกวียนที่ยังใช้อยู่  ใช้ได้
16,0016,016,ทั้งนั้น  ผ่านไปเพียงชั่วระยะ ๒-๓  บ้านก็ใช้ได้  ทางที่แยกจากทาง
16,0016,017,ใหญ่ไปหน่อยแล้วกลับเข้าบรรจบทางใหญ่อีก  และทางที่ไม่ได้ใช้แล้ว
16,0016,018,ท่านห้ามไม่ให้ใช้.
16,0016,019,จอมปลวกนั้น  ท่านว่า  อย่างเล็กแม้ตั้งขึ้นในวันนั้น  สูง  ๘  นิ้ว
16,0016,020,สัณฐานเท่าเขาโค  ก็ใช้ได้. คำนี้หละหลวมเหมือนกัน.
16,0016,021,แม่น้ำ  จักกล่าวข้างหน้าในอุทกุกเขปสีมา  ในฝ่ายอพัทธสีมา.