Book,Page,LineNumber,Text
16,0047,001,ทางใหม่.  ทะเลสาบนั้น  ได้แก่เอกเทศของทะเล  มีฝั่งงอกขึ้นกั้น 
16,0047,002,ตัดความเชื่อมถึงกันจากทะเลนอก  เช่นทะเลสาบที่เมืองพัทลุง.  แม่น้ำ
16,0047,003,กับชาตสระชนิดบึงหรือหนอง  มีลักษณะต่างกัน  ทางน้ำมีกระแสน้ำไหล
16,0047,004,จัดเป็นแม่น้ำ  ที่มีน้ำขังนิ่ง  จัดเป็นหนองหรือบึง. 
16,0047,005,จะทำสังฆกรรมในน่านน้ำ  ๓  ชนิดนี้  จะทำบนเรือหรือบนแพ
16,0047,006,อันผูกกับหลักในน้ำหรือทอดสมอก็ได้  ให้ห่างจากตลิ่งกว่าชั่ววิดน้ำสาด.
16,0047,007,ท่านห้ามไม่ให้ทำในเรือในแพอันกำลังลอย  กำลังเดิน.  จะทำบนร้าน
16,0047,008,อันปลูกขึ้นในน้ำ  ท่านว่าได้.  เขตสามัคคีกำหนดชั่ววิดน้ำสาดรอบด้าน
16,0047,009,จากที่สุดแนวสงฆ์.  ในฤดูแล้ง  แม่น้ำตอนสูงมีน้ำงวดจนถึงเรือไปมา
16,0047,010,ต้องขุดทรายก็มี  พื้นแม่น้ำเป็นหาดทรายไปทั้งนั้น บนหาดทรายเช่นนี้
16,0047,011,จะทำอุโบสถสังฆกรรมโดยฐานเป็นอุทกุกเขปได้หรือไม่.  หาดที่งอดสูง
16,0047,012,จนน้ำไม่ท่วมแล้ว  อยู่ริมฝั่ง  นับว่าเป็นฝั่ง  อยู่ห่างฝั่ง  นับว่าเป็นเกาะ
16,0047,013,นับว่าเป็นคามเขต  กำหนดเอาตามอุทกุกเขปไม่ได้  หาดที่น้ำยังท่วมถึง
16,0047,014,แม้เฉพาะในฤดูน้ำ  ตามคติของแม่น้ำชนิดนั้น  ยังเป็นที่สาธารณะ
16,0047,015,ไม่เปิดให้จับจอง  ทำบนหาดนั้นกำหนดด้วยอุทกุกเขปได้.  พระ-
16,0047,016,อรรถกถาจารย์กล่าวถึงหาดทรายด้วยนั้น  น่าจะหมายเอาที่เช่นนี้  ถ้า
16,0047,017,ขยายเขตกำหนดด้วยเลฑฑุบาต  คือชั่วก้อนดินตก  โดยวิธีกำหนดบ้าน
16,0047,018,และอุปจารแห่งบ้านไม่มีเครื่องล้อมของบุคคล  จะสมกับที่แห้ง  ระยะ
16,0047,019,เลฑฑุบาตคงไกลกว่าระยะอุทกุกเขป  อาจใช้ได้.
16,0047,020,น่านน้ำในเอกเทศที่ตนเข้ากั้นกาง  เช่นแม่น้ำตอนที่กั้นทำนบ
16,0047,021,หรือปักโพงพาง  หรือทะเลตอนที่ปักโป๊ะ  หนองบึงตอนที่ดอนขึ้นมา