Book,Page,LineNumber,Text 17,0022,001,ให้ท่านสมบูรณ์ด้วยชาติอันประเสริฐ เกิดในตระกูลอันสูงมีชนมายุ 17,0022,002,ยืนเป็นเหตุแล้ว และเคารพนพบนอบโดยสถานเป็นดั่งภาชนะที่รองกุศล 17,0022,003,สุจริต เป็นธรรมคารวะธรรมบูชา พร้อมด้วยอาการกายวาจาจิต 17,0022,004,ครบทวารตรัย นี้จัดเป็นอปจายนมัยกุศล ท่านพรรณนาว่า อาจ 17,0022,005,อำนวยอิฏฐวิบุลผลในปัจจุบัน ดั่งแสดงไว้ในคาถาประพันธ์ว่า 17,0022,006,อภิวาทนสีลิสฺส นิจฺจํ วุฑฺฒาปจายิโน 17,0022,007,จตฺตาโร ธมฺมา วฑฺฒนฺติ อายุ วณฺโณ สุขํ พลํ 17,0022,008,ดั่งนี้ มีความว่า ธรรมสิ่งชอบเป็นคุณที่สัตว์ต้องประสงค์ ๔ ประการ 17,0022,009,คือ อายุ วรรณผิดกาย สุขกายสุขใจ กำลังกายกำลังความคิด 17,0022,010,ย่อมเจริญทวีมากขึ้นแก่บุคคลผู้ทำการกราบไว้เป็นปกติ คำนับนบ 17,0022,011,นอบผู้เจริญอยู่เป็นนิตย์ มีอธิบายว่า อปจายนมัยกุศลนั้นเป็น 17,0022,012,ประโยคสมบัติ มีกำลังบำบัดอุปปีฬกกรรมและอุปฆาตกรรมเสียไม่ให้ 17,0022,013,ช่องเพิ่มอนิฏฐวิบากแก่ผู้นั้น ผู้นั้นก็พ้นภยันตรายต่าง ๆ มีอายุยืน 17,0022,014,ดำรงนาน พรรณะ สุขะ พละ ๓ ประการ ก็เจริญตามอายุนั้น เมื่อ 17,0022,015,ทำลายขันธ์แล้ว ยังมีสุคติภพเป็นที่ไป ณ เบื้องหน้า ดั่งแสดงไว้ว่า 17,0022,016,สมฺปราโย จ สุคติ สัมปรายภพจะเป็นสุคติด้วย ดั่งนี้. 17,0022,017,อีกประการหนึ่งสมเด็จบรมพิตรพระราชสมภารเจ้า ผู้ทรง 17,0022,018,พระเดชานุภาพลบล้นล่วงพ้นอำนาจแห่งรัฐอาณา ถึงดั่งนั้น ยังทรง 17,0022,019,สัมมาคารวะในราชธรรม มิได้ทรงกล้ำเกิดและมิให้ผิดราชประเพณี นี้ 17,0022,020,อปจายนวิธี เป็นไปในธรรมที่ชอบ เป็นคุณสมบัติบำรุงรัฐมณฑล