Book,Page,LineNumber,Text
17,0036,001,นี้เป็นพุทธเจดีย์อีกชนิดหนึ่งซึ่งสร้างกันเป็นพื้นในภายหลังมา.   และการ   
17,0036,002,สร้างพระพุทธปฏิมากรนั้น  เป็นพระราชกุศลพิเศษ  ที่สมเด็จพระ
17,0036,003,มหากษัตริยาธิราชได้ทรงกระทำเป็นลำดับมา  ดังมีตำนานเล่าว่า  สมเด็๗
17,0036,004,พระเจ้าศรีธรรมไตรปิฎก  ผู้ดำรงเอกราชในประเทศลานนาไทยข้างฝ่าย
17,0036,005,เหนือ  ตั้งพระนครที่เมืองเชียงแสน  ได้เสด็จยกพยุหแสนยาลงมาสร้าง
17,0036,006,เมืองพิษณุโลก  และทรงหล่อพระพุทธชินราช  พระพุทธชินสีห์  และ
17,0036,007,พระศาสดามุนี  เชิญประดิษฐานไว้ในพระวิหารหลวง  ณ  วัดพระศรี
17,0036,008,รัตนมหาธาตุ  เมืองพิษณุโลกนั้น  เป็นพระพุทธรูปสำคัญ  ปรากฏ
17,0036,009,พระนามมาในพระราชพงศาวดาร.   สมเด็จบรมบพิตรพระราชสมภาร
17,0036,010,เจ้าทรงบำเพ็ญพระราชกุศลมีประการต่าง ๆ  เสร็จด้วยกำลังพระราช-
17,0036,011,ศรัทธา  นี้จัดว่าสัทธาสัมปทา  นับเป็นมงคลวิเสสที่ต้น.
17,0036,012,สามัตถิยะนั้น  คือความเป็นผู้สามารถในกิจน้อยใหญ่  คุณข้อนี้
17,0036,013,มีในผู้ใด  ก็ยังผู้นั้นให้ประกอบกิจนั้น ๆ  ลุล่วงไปได้ไม่ขัดข้อง  สำเร็จ
17,0036,014,ประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น   ดังพระอานนทเถรเจ้า   ได้คิดทำตัวอย่าง
17,0036,015,จีวรขึ้นถูกต้องตามพระบรมพุทธาธิบาย  ได้ความสรรเสริญแต่สมเด็จ
17,0036,016,พระบรมศาสดาจารย์   มีนิทานเล่าไว้ในจีวรขันธกะคัมภีร์มหาวรรคพระ
17,0036,017,วินัยว่า<SUP>๑</SUP>  สมัยหนึ่ง   สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จจาริกโปรดสัตว์ไปใน
17,0036,018,ตำบลทักขิณาคิรี  ทอดพระเนตรเห็นนาในแคว้นมคธอันมีคันนากั้นเป้น
17,0036,019,อัน  รับสั่งถามพระอานนท์ว่า  จักสามารถจัดจีวรให้มีรูปอย่างนี้ได้หรือ
17,0036,020,ไม่  พระเถรเจ้าทูลรับแล้ว  ครั้นเสด็จถึงกรุงราชคฤห์แล้ว   ท่านจัด
17,0036,021,ทำจีวรมีรูปเหมือนเช่นนั้น    ถวายสมเด็จพระบรมศาสดาจารย์ให้ทอด