Book,Page,LineNumber,Text
18,0004,001,"ตโต นํ สุขมเนฺวติ, เพราะความผ่องใสนั้น สุขย่อม"
18,0004,002,ตามผู้นั้นไป
18,0004,003,ฉายา ว อนุปายินี. ดุจเงาตามตนไป ฉะนั้น.
18,0004,004,๓. เรื่องพระติสสเถระ
18,0004,005,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระติสสเถระ ผู้เป็นโอรสของพระ
18,0004,006,ปิตุจฉาของพระองค์ผนวชเมื่อภายแก่ ไม่กระทำวัตตปฏิบัติแก่อาคันตุก-
18,0004,007,ภิกษุผู้แก่กว่าตนตามวินัยนิยม พระศาสดาทรงปรับโทษให้ไปขอขมา
18,0004,008,ภิกษุเหล่านั้น เธอดื้อไม่กระทำตามรับสั่ง จึงตรัสเล่าเรื่องพระติสส-
18,0004,009,เถระดื้อให้ภิกษุทั้งหลายฟัง ตั้งแต่ครั้งเป็นดาบสชื่อเทวละ พระองค์
18,0004,010,เป็นดาบสชื่อนารทะ วิวาทกัน จนพระเจ้าพาราณสีเสด็จไปให้พระ
18,0004,011,เทวละขอโทษพระนารทะ พระเทวละไม่ยอมขอ เธอดื้อมาแต่ครั้งโน้น
18,0004,012,แล้วจึงตรัสพระคาถานี้
18,0004,013,"อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ, เขาได้ด่าเราแล้ว เขาได้ตีเราแล้ว"
18,0004,014,"อชินิ มํ อหาสิ เม, เขาได้ผจญเราแล้ว เขาได้ลัก"
18,0004,015,ของ ๆ เราไปแล้ว
18,0004,016,"เย จ ตํ อุปนยฺหนฺติ, ก็ชนทั้งหลายเหล่าใด ย่อมเข้าไป"
18,0004,017,ผูกความโกรธนั้นไว้ดังนี้
18,0004,018,เวรํ เตสํ น สมฺมติ; เวรของชนทั้งหลายเหล่านั้น ย่อม
18,0004,019,ไม่ระงับได้.