Book,Page,LineNumber,Text
18,0012,001,๑๐. เรื่องนายจุนทสูกริก
18,0012,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภนายจุนทสูกริกบุรุษ เป็นคน
18,0012,003,ร้ายกาจปราศจากเมตตาจิต แต่ฆ่าสุกรเลี้ยงชีวิตมาถึง ๕๕ ปี วันเมื่อ
18,0012,004,จะเห็นผลของกรรม เจ็บหนักมีอาการเร่าร้อน เหมือนไฟในอเวจี
18,0012,005,มหานรกเผา ทุรนทุรายร้องอย่างสุกร เสวยทุกขเวทนาอยู่ ๗ วันจึงทำ
18,0012,006,กาลกิริยา ไปบังเกิดในอเวจีมหานรก ภิกษุทั้งหลายได้ยินเสียนั้น
18,0012,007,สำคัญว่าสุกรร้อง ไปเฝ้าทูลพระศาสดาตามความเข้าใจของตน พระองค์
18,0012,008,จึงตรัสความเป็นไปของนายจุนทะอย่างแล้วมา ให้ภิกษุทั้งหลายฟังแล้ว
18,0012,009,จึงตรัสพระคาถานี้
18,0012,010, อิธ โสจติ เปจฺจ โสจติ ผู้ทำบาปย่อมเศร้าโศกในโลกทั้ง
18,0012,011,"ปาปการี อุภยตฺถ โสจติ, สอง คือ เศร้าโศกอยู่ในโลกนี้"
18,0012,012,ละไปแล้วย่อมเศร้าโศก
18,0012,013,"โส โสจติ โส วิหญฺติ, เขาเศร้าโศกอยู่ เขาเดือดร้อนอยู่"
18,0012,014,ทิสฺวา กมฺมกิลิฏฺมตฺตโน. เพราะเห็นกรรมอันเศร้าหมอง
18,0012,015,ของตน.
18,0012,016,๑๑. เรื่องธัมมิกอุบาสก
18,0012,017,พระบรมศาสดา ทรงปรารภธัมมิกอุบาสก เป็นผู้บริบูรณ์ด้วย
18,0012,018,กัลยาณธรรม เวลาเจ็บจะสิ้นสังขารให้อาราธนาภิกษุทั้งหลายมา
18,0012,019,สังวัธยายสติปัฏฐาน ขณะที่ฟังธรรมอยู่ ได้เห็นเทวรถอันเทพยดาเจ้า