Book,Page,LineNumber,Text
18,0040,001,ครั้นเสร็จภัตตกิจแล้ว พระศาสดาทรงกระทำอนุโทนาด้วยธรรมีกถา
18,0040,002,อันไพเราะ นางเลื่อมใสถวายสาธุการ เวลานั้นอาชีวกอยู่ข้างหลังบ้าน
18,0040,003,ได้ยินดังนั้นก็โกรธ ร้องด่าปริภาษนางกับพระศาสดาโดยประการต่าง ๆ
18,0040,004,จนนางตั้งสติอารมณ์ไม่อยู่ พระองค์จึงทรงเล้าโลมด้วยธรรมเทศนา
18,0040,005,แล้วจึงตรัสพระคาถานี้
18,0040,006,น ปเรสํ วิโลมานิ. ถ้อยคำหยาบทั้งหลาย ของชน
18,0040,007,เหล่าอื่น อันบุคคลไม่ควรมาทำ
18,0040,008,ไว้ในใจ.
18,0040,009,"น ปเรสํ กตากตํ, กิจของชนเหล่าอื่น ที่เขากระทำ"
18,0040,010,แล้วและไม่ทำแล้ว ( อันไม่ใช่
18,0040,011,หน้าที่ของตน ) อันบุคคลไม่ควร
18,0040,012,แล.
18,0040,013,อตฺตโนว อเวกฺเขยฺย บุคคลควรพิจารณากิจทั้งหลายที่
18,0040,014,กตานิ อกตานิ จ. ทำแล้ว และยังมิได้ทำ ของตน
18,0040,015,ดีกว่า.
18,0040,016,๓๙. เรื่องฉัตตปาณิอุบาสก
18,0040,017,พระบรมศาสดา ทรงปรารภฉัตตปาณิอุบาสก ผู้เป็นบัณฑิต
18,0040,018,อนาคามี พระเจ้าปเสนทิโกศลเชิญให้ไปสอนธรรมในพระราชสำนัก
18,0040,019,ท่านไม่รับ ทูลว่าเป็นกิจของบรรพชิต พระราชาจึงได้เสด็จไปเฝ้าทูล