Book,Page,LineNumber,Text
19,0032,001,เสียได้. 
19,0032,002,อรูป ๔  นั้น  คืออากาสานัญจายตนะ  เพ่งอากาศที่มีดวงกสิณ  
19,0032,003,เดาะเพิกขึ้นแล้วเหลืออยู่แต่อากาศเปล่า  ด้วยบริกรรมนึกว่า  อากาศ 
19,0032,004,มีไม่มีที่สุด  ดังนี้  เป็นอารมณ์เป็นบ่อเกิด  ๑  คือวิญญาญัญจายตนะ
19,0032,005,เพ่งอรูปวิญญาณที่แรก  บริกรรมนึกว่าวิญญาณไม่มีที่สุด  ดังนี้
19,0032,006,เป็นอารมณ์เป็นบ่อเกิด  ๑  คืออากิญจัญญายตนะ  เพ่งความไม่มีของ
19,0032,007,อรูปวิญญาณที่แรกด้วยบริกรรมนึกว่า  หน่อยหนึ่งนิดหนึ่งไม่มี  ดังนี้
19,0032,008,เป็นอารมณ์เป็นบ่อเกิด  ๑  คือเนวสัญญานาสัญญายตนะ  เพ่งอรูป-
19,0032,009,วิญญาณที่ ๓  ด้วยบริกรรมนึกว่า  นี่ละเอียดนัก ที่ประณีตนัก  จะว่ามี
19,0032,010,สัญญาก็ไม่ใช่  ไม่มีสัญญาก็ไม่ใช่  ดังนี้เป็นอารมณ์เป็นบ่อเกิด  ๑
19,0032,011,รวมเป็นอรูป  ๔  ฉะนี้.
19,0032,012,กุลบุตรผู้มีศรัทธาปรารถนาจะเจริญสมถภาวนานี้  เมื่อนึกถึง
19,0032,013,ธรรม ๗ หมวดแจกออกเป็น ๔๐  ประการเล่านี้ให้เป็นอารมณ์แล้วจะ
19,0032,014,ต้องศึกษาในธรรม ๗  หมวด แจกออกเป็น ๔๐  ประการเหล่านั้น  ให้รู้
19,0032,015,ให้เข้าใจจำได้แม่นยำชำนาญ  ครั้นศึกษารู้เข้าใจจำได้แม่นยำชำนาญ
19,0032,016,แล้ว กัมมัฏฐานบทใดเป็นที่ชอบอัธยาศัยควรแก่จิตของตน  ก็พึงเพ่ง
19,0032,017,นึกกัมมัฏฐานบทนั้นเป็นอารมณ์เถิด.
19,0032,018,แท้จริง  จริตของคนในโลกนี้มีอยู่  ๖  ประการ  คือราคจริต
19,0032,019,ประพฤติไปตามราคะ  ๑  คือโทสจริต  ประพฤติไปตามโทสะ  ๑ คือ
19,0032,020,โมหจริต   ประพฤติไปตามโมหะ ๑  คือสัทธาจริต  ประพฤติไปตาม
19,0032,021,ความเชื่อ  ๑  คือพุทธิจริต  ประพฤติไปตามความรู้จริง  ๑  คือวิตกจริต