Book,Page,LineNumber,Text
21,0014,001,ด้วยภาวนา  ความทำอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณให้เกิดเจริญขึ้นด้วยดี.  
21,0014,002,พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น  ทรงพระนามว่า  ' วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน
21,0014,003,เพราะพระองค์ถึงพร้อมบริบูรณ์แล้ว ด้วยวิชชาและจรณะ  เครื่องประ-
21,0014,004,พฤติเพื่อวิชชา.  วิชชานั้นท่านแจกเป็น  ๓ อย่างบ้าง ๘ อย่างบ้าง.  วิชชา ๓
21,0014,005,นั้น คือ  บุพเพนิวาสานุสสติญาณ  ปัญญาที่ตามระลึกรู้ซึ่งขันธ์ที่ตนอยู่
21,0014,006,แล้วในภพก่อน ๆ คือระลึกชาติก่อนๆ  ได้ ๑  จุตูปปาตญาณ  ปัญญา
21,0014,007,อันกำหนดรู้ซึ่งจุติและปฏิสนธิอุปบัติของสัตว์ทั้งสิ้น ๑  อาสวักขยญาณ
21,0014,008,ปัญญาอันรู้ในธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอาสวกิเลส ๑ รวมเป็น ๓ ฉะนี้
21,0014,009,วิชชา  ๘ นั้น  คือวิปัสสนาญาณ  ปัญญาอันเห็นกายนี้สักว่าเป็นธาตุ ๔
21,0014,010,คือ ดิน  น้ำ  ไฟ  ลม  มีวิญญาณอาศัยอยู่  มิใช่สัตว์มิใช่บุคคลเป็น-
21,0014,011,ต้น ๑  มโนมยิทธิ ฤทธิ์สำเร็จด้วยใจ  คือนิรมิตซึ่งรูปอื่นออกจากกายนี้
21,0014,012,ดังชักไส้หญ้าปล้องออก ๑  อิทธิวิธิ  ฤทธิ์สำเร็จด้วยอธิบายตามประสงค์
21,0014,013,คือคนเดียวอธิษฐานให้เป็นคนมาก  คนมากอธิษฐานให้เป็นคนเดียวได้
21,0014,014,เป็นต้น ๑ ทิพพโสต  โสตเป็นดังทิพย์  คิดจะฟังเสียงมนุษย์หรือเสียง
21,0014,015,ทิพย์ในที่ไกลหรือใกล้ย่อมได้ยิน ๑  เจโตปริยญาณ  รู้กำหนดจิตของผู้
21,0014,016,อื่นว่าดีและชั่ว  มีกิเลสและไม่มีกิเลส ๑  กับวิชชา  ๓ ที่กล่าวแล้ว
21,0014,017,ก่อนนั้นจึงรวมเป็น ๘ ฉะนี้.  ธรรมมีประเภท ๓ ประเภท ๘ เหล่านี้
21,0014,018,เรียกวิชชา  เพราะเป็นความรู้วิเศษยิ่งกว่าความรู้อื่น ๆ. จรณะ เครื่อง
21,0014,019,ประพฤติเพื่ออวิชชานั้นมี ๑๕ คือ  สีลสังวร  สำรวมกายวาจาให้เป็น
21,0014,020,ปรกติดีงามอยู่เสมอ  มิให้เป็นทุจริตความประพฤติชั่วขึ้นได้ ๑  อินทริย-
21,0014,021,สังวร  ระวังตา  หู  จมูก ลิ้น  กาย จิต  ไว้มิให้อภิชฌาโทมนัสบาป-