Book,Page,LineNumber,Text
21,0020,001,คือตรัสรู้สำเร็จประโยชน์ของผู้อื่น  พระนาม  อื่น พุทฺโธ  ภควา  นี้  
21,0020,002,แสดงพระคุณคือตรัสรู้สำเร็จประโยชน์ของตนและของผู้อื่นทั้งสอง. อนึ่ง
21,0020,003,พระนามว่า  อรหํ  แสดงซึ่งความบริสุทธิ์  ไกลจากกิเลสด้วยอันมละ
21,0020,004,เป็นสมุจเฉทปหาน  พระนามว่า  สมฺมาสมฺพุทฺโธ  แสดงซึ่งภาวนา
21,0020,005,ความทำอรหัตคุณและสัมมาสัมโพธิคุณให้เกิดขึ้น  เพราะเหตุนั้น
21,0020,006,พระนามทั้งสองนี้จึงเป็นพระนามใหญ่  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้นได้ตรัส
21,0020,007,ออกซึ่งพระนามนี้  มีในสุตตันตประเทศนั้น ๆ โดยมาก. โยคาพจร
21,0020,008,กุลบุตรเจริญพุทธานุสสติ  ระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า  พึงถือเอาเนื้อความ
21,0020,009,ขึ้นรำพึง  ให้เห็นคุณของพระพุทธเจ้าตามเนื้อความที่กล่าวมาแล้วนี้
21,0020,010,อย่าถือเอาแต่พยัญชนะขึ้นบริกรรมบ่นด้วยปาก  ทำอย่างนี้จะไม่ได้เห็น
21,0020,011,คุณพระพุทธเจ้า อนึ่ง ระลึกถึงคุรพระพุทธเจ้านั้น  จะระลึกทุกบท ๆ
21,0020,012,ก็ได้  หรือบทใดบทหนึ่งก็ได้ตามถนัดเทอญ.
21,0020,013,เมื่อโยคาพจรกุลบุตร  ระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าโดยนิยมดัง
21,0020,014,กล่าวมาแล้วนั้น ราคะโทสะโมหะนีวรณธรรมก็จะมิได้ครอบงำซึ่งจิต
21,0020,015,ของโยคาพจรกุลบุตร  ๆ นั้น  ก็มีจิตสงบระงับตั้งมั่นเป็นอุปจารสมาธิ.
21,0020,016,วินิจฉัยในพุทธานุสสติ  ยุติแต่เท่านี้.
21,0020,017,จะวินิจฉัยในธัมมานุสสติ  เครื่องระลึกถึงคุณพระธรรมต่อไปว่า
21,0020,018,โยคาพจรกุลบุตรผู้มีศรัทธา  ปรารถนาจะเจริญธัมมานุสสติกัมมัฏฐาน
21,0020,019,นั้น  พึงอาศัยอยู่ในเสนาสนะอันสมควร  โดยนัยกล่าวมาแล้วนั้น
21,0020,020,พึงระลึกตรึกคิดไปในคุณของพระธรรม  ก็แลพระธรรมนั้นมีประเภท
21,0020,021,เป็น ๓ คือปริยัติธรรม ๑  ปฏิปัตติธรรม  ๑ ปฏิเวธธรรม  ๑  พุทธวจนะ