Book,Page,LineNumber,Text
21,0023,001,ชี้ทางข้อปฏิบัติ  ซึ่งเป็นเหตุจะให้สัตว์ถึงซึ่งความสุขพ้นจากทุกข์ภัย 
21,0023,002,เหตุนั้นจึงชื่อว่า  สฺวากฺขาโต. อนึ่ง  ธรรมนั้นท่านให้ผู้ที่ปฏิบัติดีได้
21,0023,003,เห็นผล รู้แจ้งด้วยตนเองไม่ต้องการไต่ถามใคร  เหตุนั้นจึงชื่อว่า สนฺทิฏฺ-
21,0023,004,€ิโก  ผู้ปฏิบัติเห็นเอง. อนึ่ง  เพราะธรรมนั้นท่านให้ผลไม่มีกาลไม่มี
21,0023,005,สมัย  ปฏิบัติท่านดีจริง  ๆ เมื่อใด  ท่านก็ให้ผลได้ความเย็นใจ  หาย
21,0023,006,ความร้อนเมื่อนั้น  ไม่มีกาลไม่มีเวลา  พฤกษาชาติมีไม้มะม่วงเป็นต้น
21,0023,007,ย่อมให้ผลตามฤดูกาล  พระธรรมหาเป็นเช่นนั้นไม่  ใครปฏิบัติท่านดี
21,0023,008,จริงเมื่อใด  ท่านก็ให้ผลเมื่อนั้น  จะได้ให้ผลตามกาลเวลาเหมือนอย่าง
21,0023,009,พฤกษาชาติอันให้ผลตามฤดูกาลนั้นไม่มีเลย  เหตุนั้นจึงชื่อว่า  อกาลิโก
21,0023,010,ให้ผลไม่มีกาล. อนึ่ง พระธรรมนั้นท่านอาจจะร้องเรียกท้าทายผู้ปฏิบัติ
21,0023,011,ว่าท่านจงมาดูเถิด ๆ ดังนี้  เพราะพระธรรมนั้น  เมื่อผู้ใดได้ดูท่านเห็น
21,0023,012,ท่านเข้าแล้วด้วยตาปัญญา กิเลสเครื่องเศร้าหมองซึ่งเป็นเหตุให้เกิด
21,0023,013,ความร้อนเหล่าใด  ที่มีอยู่ในสันดานของผู้นั้น  กิเลสเหล่านี้  ย่อม
21,0023,014,สงบระงับดับหายไปจากสันดาน  ในขณะเมื่อได้ดูได้เห็นพระธรรมนั้น.
21,0023,015,แท้จริง  ท่านที่มละกิเลสบาปธรรมได้ตามมรรคภาวนา  มีคุณนาม
21,0023,016,ปรากฏเรียกว่า  โสดาบัน  สกทาคามี  อนาคามีอริยบุคคล พระอรหันต-
21,0023,017,ขีณาสพ  ดังนี้  ก็เพราะท่านมาได้ดูได้เห็นธรรมนั้น  ความที่มละ
21,0023,018,กิเลสได้โดยตทังคะ  วิกขัมภนะ สมุจเฉทปหาน  ของผู้ที่มาได้ดูได้เห็น
21,0023,019,พระธรรมนั้น ย่อมจริงมีแท้ไม่เปล่าเลย  เพราะเหตุนั้น  พระธรรมนั้น
21,0023,020,จึงชื่อว่า  เอหิปสฺสิโก  ควรจะเรียกร้องซึ่งผู้ปฏิบัติว่า  ท่านจงมาดูมาเห็น
21,0023,021,เถิด  ดังนี้.  อนึ่ง  พระธรรมนั้นอันบุคคลผู้ปฏิบัติจะพึงน้อมเข้าในใจ