Book,Page,LineNumber,Text
21,0031,001,อิสริยยศ  บริวารยศ  อันเป็นทิพย์  ซึ่งชาวโลกเรียกว่าเทวดา  ที่ประกอบ  
21,0031,002,ด้วยคุณมีศรัทธาเป็นต้นไว้ในที่เป็นพยาน  แล้วจึงระลึกว่าเหล่าท่าน
21,0031,003,เทวดาซึ่งเกิดในที่คติอันดี  บริบูรณ์ด้วยสุขสมบัติยศศักดิ์ศฤงคารบริวาร
21,0031,004,เป็นใหญ่เป็นอธิบดีมีเดชานุภาพมากนั้น  เพราะเมื่อชาติก่อน ๆ ท่า
21,0031,005,เทวดาเหล่านั้น  ย่อมประกอบด้วยคุณคือศรัทธา ศีล สุตะ  จาคะ  ปัญญา
21,0031,006,ก็คุณคือ  ศรัทธา  ศีล  สุตะ  จาคะ  ปัญญา  ของเรานี้ก็มีเหมือนกัน
21,0031,007,เมื่อตั้งท่านเทพดาที่เกิดในคติอันดีอันบริบูรณ์  ด้วยสุขสมบัติ  ลาภยศ
21,0031,008,ไว้ในที่เป็นพยานฉะนี้แล้ว  ก็พึงระลึกถึงคุณคือศรัทธา  ศีล  สุตะ  จาคะ
21,0031,009,ปัญญา ของตนเนือง ๆ ร่ำไป  เมื่อปฏิบัติอยู่โดยนัยนี้  จิตก็จะสงบ
21,0031,010,ระงับปราศจากนีวรณธรรมทั้งปวง  ตั้งมั่นเป็นขณิกสมาธิ  และอุปจาร-
21,0031,011,สมาธิโดยลำดับ สำเร็จเป็นกามาพจรกุศลบุญราศี.
21,0031,012,วินิจฉัยในเทวตานุสสติ  ยุติแต่เท่านี้.
21,0031,013,จะวินิจฉัยในอุปสมานุสสติต่อไปว่า  โยคาพจรกุลบุตรผู้จะเจริญ
21,0031,014,อุปสมานุสสติกัมมัฏฐานนั้น  พึงเข้าไปยังที่สงัดแล้ว จึงระลึกถึงคุณ
21,0031,015,พระนิพพานธรรมว่า พระนิพพานนี้ย่ำยีเสียซึ่งความเมาต่าง ๆ มีความ
21,0031,016,เมาในวัยเป็นต้น  หรือว่าพระนิพพานนี้นำความหวังความอยากดัง
21,0031,017,กระหายน้ำเสียให้พินาศ  หรือว่าพระนิพพานนี้ถอนขึ้นซึ่งอาลัยรักใคร่
21,0031,018,พัวพันอยู่ในกามคุณ ๕ เสียด้วย  หรือว่าพระนิพพานนี้เข้าตัดเสียได้
21,0031,019,ซึ่งกิเลสและกรรมและวิบาก  อันเป็นเหตุให้สัตว์หมุนเวียนเกิดเวียนตาย
21,0031,020,อยู่ในภพทั้ง ๓  หรือว่าพระนิพพานนี้เป็นที่สิ้นตัณหา สิ้นความสะดุ้ง
21,0031,021,สิ้นความกลัวความอยากด้วยดี หรือว่าพระนิพพานนี้เป็นที่ปราศจาก