Book,Page,LineNumber,Text
23,0011,001,๑๗.  อกตํ  ทุกฺกฏํ  เสยฺโย.  [ ๔๓ ] 
23,0011,002,ความชั่วไม่ทำเสียเลยดีกว่า.
23,0011,003,(ของตายนเทวบุตร  ใน  สํ.  ส.  เป็นพุทธภาษิต  ใน  ขุ.  ธ.)
23,0011,004,นี้กล่าวแต่เหตุ.  ความชั่ว  ได้แก่ทุจริต ๓  แจกให้ละเอียด.
23,0011,005,ไม่ทำเสียเลยดีกว่า  ส่อให้พูดถึงว่าทำแล้วไม่ดีเลย.  และชวนให้แสดง
23,0011,006,ต่อไปว่าดีอย่างไร  คือให้กล่าวถึงผล  คือย่อมไม่เผาผลาญในภายหลัง.
23,0011,007,ถ้าชั่วทำน้อย  ก็เผาเอาน้อย  ถ้าทำมาก  ก็เผาเอามาก.  เผาผลาญภาย
23,0011,008,หลังนั้น  ควรชักตัวอย่างทั้งฝ่ายคฤหัสถ์  ทั้งฝ่ายบรรพชิต  มาให้แจ้ง.
23,0011,009,๑๘.  ปจฺฉา  ตปฺปติ  ทุกฺกฏํ.  [ ๔๔ ]
23,0011,010,ความชั่วย่อมเผาผลาญในภายหลัง.
23,0011,011,(ของตายนเทวบุตร  ใน  สํ.  ส.  เป็นพุทธภาษิต  ใน  ขุ.  ธ.)
23,0011,012,ย่อมเผาผลาญในภายหลังนี้  กล่าวถึงผล.  ความชั่วกล่าวถึงเหตุ
23,0011,013,กระทู้นี้ควรประกอบดุจกระทู้ ๑๗.
23,0011,014,๑๙.  กตญฺจ  สุกตํ  เสยฺโย.  [ ๔๕ ] 
23,0011,015,ความดี  ทำนั่นแล  ดีกว่า.
23,0011,016,(ของตายนเทวบุตร  ใน  สํ.  ส.  เป็นพุทธภาษิตใน  ขุ.  ธ.)
23,0011,017,กระทู้นี้กล่าวเหตุ.   ความดี  ได้แก่สุจริต  ๓.  ทำนั่นแลดีกว่า
23,0011,018,ส่อให้บรรยายถึงไม่ทำแล้วไม่ดีแท้.  ต่อไปควรเทียบกระทู้ ๑๗  (แต่
23,0011,019,กระทู้  ๑๗  กล่าวส่วนชั่ว   ท่านเรียกกัณหปักษ์  กระทู้นี้กล่าวส่วนดี
23,0011,020,ท่านเรียกศุกรปักษ์)  ควรสังเกตเรียกชื่ออย่างนี้ในที่อื่นต่อไป.