Book,Page,LineNumber,Text
23,0029,001,ไปทั้งนั้น.  จิตจึงทำบ้านเมืองให้เป็นไปต่าง ๆ นานา  บุคคลหนึ่ง ๆ 
23,0029,002,ก็นับว่าเป็นโลกอันหนึ่ง ๆ เหมือนกัน.   ร่างกายมีจิตเป็นใหญ่
23,0029,003,อาศัยจิต  แล้วแต่จิตจะนำไป  ดีก็ได้ชั่วก็ได้.   เพราะฉะนั้น
23,0029,004,จิตจึงเป็นสำคัญ  ควรฝึกให้ดี  ให้สำเร็จประโยชน์.  จิตที่ฝึกฝน
23,0029,005,ดีแล้ว  ก็จะนำความสุขมา  ปกครองไว้อยู่แล้ว  ก็จะนำความสุข
23,0029,006,มา.
23,0029,007,๕๔.  จิตฺตสฺส  ทมโถ  สาธุ.  [ ๑๒๐ ]
23,0029,008,การฝึกจิตเป็นความดี.
23,0029,009,จิตเป็นอิสระในกาย  ถ้าไม่ได้ฝึกฝนให้ดีแล้ว  ก็จะคิดผิด ๆ
23,0029,010,นำกายวาจาให้ดำเนินไปในทางที่มิชอบ   ถ้าฝึกฝนให้ดีแล้ว  ก็จะคิด
23,0029,011,แต่ดี ๆ  นำกายวาจาให้ดำเนินในทางที่ชอบ  ปกติของจิตข่มยาก
23,0029,012,เกิดเร็ว  ดับเร็ว  คิดพล่านไปในอารมณ์ต่าง ๆ มิได้เลือกว่า  ผิด
23,0029,013,หรือชอบ.  ฝึกฝนด้วยอุบายที่ชอบตามแต่จิตคิดผิดอย่างไร  เช่น  คิด
23,0029,014,ประทุษร้ายเขา  ก็ต้องฝึกให้มีเมตตาจิต.  กล่าวโดยสูงสุด  ฝึกด้วย
23,0029,015,อริยมรรค ๔  เพราะฉะนั้น  ฝึกฝนจิตจึงเป็นความดี.
23,0029,016,๕๕.  จิตฺตํ  ทนฺตํ  สุขาวหํ.  [ ๑๒๑ ]
23,0029,017,จิตที่ฝึกแล้ว  นำสุขมาให้.
23,0029,018,จิตถ้ามิได้ฝึกฝนก็นำทุกข์มาให้  ถ้าได้ฝึกฝนแล้ว  ก็ย่อมนำสุข