Book,Page,LineNumber,Text
24,0004,001,นอนเป็นต้น  ถ้าไม่มีคนสำรองทำแทนแล้ว  ก็จักต้องเจียดเวลาการงาน 
24,0004,002,ของตนมาทำให้แก่บุตร  ที่สุดเวลารับประทานอาหารอยู่   เมื่อได้ยิน
24,0004,003,เสียงบุตรร้องก็กระทำให้ใจพะวักพะวนจะทนฟังต่อไปอีกหาได้ไม่  จำ
24,0004,004,ต้องลงมาปฏิบัติให้แก่บุตรก่อนแล้ว  จึงจักทำธุระอย่างอื่นของตนต่อไป
24,0004,005,ได้  หมดความผาสุกเสียทุกอย่างทีเดียว   ที่อดทนต่อการลำบากเหน็ด
24,0004,006,เหนื่อยอยู่ได้  ก็ด้วยความเสน่หารักใคร่ในบุตรต้านทานอยู่  สิ่งใดอันจะ
24,0004,007,บันดาลให้บุตรมีความสุขได้  ถ้าไม่เหลือความสามารถแล้วเป็นต้อง
24,0004,008,กระทำ  หน้าที่บุรพาจารย์นั้น  ได้ลงมือสอนกันตั้งแต่บุตรเริ่มออกสำเนียง
24,0004,009,"อักษร  อ. ได้มาทีเดียว  ต่อไปก็สอนให้รู้จักบริโภคอาหาร  รู้จักคลาน,"
24,0004,010,"ยืน,  เดิน,  เป็นลำดับ  ตลอดถึงการรักษาตัว  เช่น  รู้ว่าไปใกล้บันใด"
24,0004,011,จะตก  เล่นมีดจะบาดมือ  อมไม้จะตำคอเป็นอาทิ.
24,0004,012,ในระหว่างที่บุตรกำลังคะนอง   จะต้องป้องกันอันตรายทั้งภายใน
24,0004,013,และภายนอก  เพิ่มวิธีสอนให้รู้จักผิดและชอบ  ไม่ให้เที่ยวซุกซนซอก
24,0004,014,แทรกเล่นในสิ่งที่ใกล้อันตราย  หรือใกล้ต่อสิ่งอันจักนำไปสู่ความหายนะ
24,0004,015,และความไม่สุภาพ  เช่นปีนต้นไม้  ถ้าตกลงมา  แม้จะไม่ถึงแก่ชีวิตเป็น
24,0004,016,อันตรายก็คงแข้งขาหัก  ไปใกล้บ่อน้ำจะตกบ่อ  วิ่งกลางถนนรถจะทับ
24,0004,017,ไฟหรือสิ่งที่เป็นของร้อนของระเบิดได้  ถ้าไปเล่นมันเข้า  จะเป็นอันตราย
24,0004,018,เพราะวัตถุนั้น  ๆ  อันตรายเหล่านี้ล้วนแต่เกี่ยวชีวิตทั้งนั้น  และ
24,0004,019,ยังมีอันตรายอย่างอื่นอีกเป็นอเนกประการ  ตลอดถึงโรคภัยไข้เจ็บ  บาง  
24,0004,020,อย่างก็ป้องกันได้บ้าง  เช่นเที่ยวตากแดดตรำฝน  จักทำให้เป็นไข้เป็น
24,0004,021,หวัด  กินอาหารพร่ำเพรื่อไม่เป็นเวลาจะเกิดโรคท้องเสีย  เหล่านี้  มารดา