Book,Page,LineNumber,Text
24,0037,001,"ยศศักดิ์,   สมบัติ,  บริวาร,  ความรู้,  และคุณธรรมเพียงเท่านี้ ๆ แล้ว "
24,0037,002,ประพฤติตนให้สมควรแก่ที่เป็นอยู่อย่างไร.
24,0037,003,ข้อนี้ประสงค์ให้มีสติ   ในเวลาจักพูดจักทำสิ่งใดที่เกี่ยวแก่ผู้อื่น
24,0037,004,แล้ว  ให้เหลียวดูฐานะของตนเสียก่อน  แล้วจึงพูดจึงทำพอสมควร
24,0037,005,แก่อัตภาพ  ไม่ให้ยิ่งหรือหย่อนจนเกินไป.
24,0037,006,๔.   มตฺตฺุตา  ความเป็นผู้รู้จักประมาณ   ในการแสวงหา
24,0037,007,เครื่องเลี้ยงชีวิตแต่โดยทางที่ชอบ  และรู้จักประมาณในการบริโภค
24,0037,008,แต่พอควร.
24,0037,009,เครื่องเลี้ยงชีวิตที่ชอบด้วยศีลธรรมนั้น  ได้แก่รู้จักดำเนินการงาน
24,0037,010,ไปในแนวทางที่ชอบ   ไม่เบียดเบียนผู้อื่นให้ได้ความเดือดร้อน  ส่วน
24,0037,011,การบริโภคที่พอสมควร  ก็คือรู้จักเลือกอาหารและเครื่องใช้สอยนุ่งห่ม
24,0037,012,แต่พอเหมาะพอดีแก่อัตภาพ  ไม่เกินจำนวนทรัพย์ที่หาได้   หาได้น้อย
24,0037,013,ก็ใช้แต่ของที่ถูก   และรู้จักประสานงานกับของใช้ให้มีส่วนพอเหมาะ
24,0037,014,พอดีกันด้วย  อาหารก็เช่นกัน   ถ้าเลือกสรรเอาแต่ของดีของแพง  ก็
24,0037,015,ให้โทษในเรื่องเปลืองทรัพย์   ถ้าบริโภคพร่ำเพรื่อหรืออิ่มเกินไป  ก็ให้
24,0037,016,โทษในเรื่องท้องเสีย.
24,0037,017,๕.   กาลฺุตา   ความเป็นผู้รู้จักเวลาอันสมควร  ในอันจะ
24,0037,018,ประกอบกิจนั้น ๆ.
24,0037,019,การประพฤติตรงต่อเวลา   เป็นของควรนิยมยึดถือ  นอกจาก
24,0037,020,จะทำให้สะดวกแก่การงานทั้งปวงแล้ว   ยังให้ประโยชน์ในทางบริหาร
24,0037,021,"ร่างกาย  งานประจำวันทุก ๆ วัน  เช่นเวลารับประทาน,  เวลานอน,"