Book,Page,LineNumber,Text 24,0048,001,ของเด็ก มิใช่เป็นเล่ห์เหลียมอะไร แต่โดยที่เป็นเรื่องจริงจึงได้นำมา 24,0048,002,เล่าเพื่อสู่กันฟังอีกต่อหนึ่ง นามมาแล้ว เพื่อนของข้าพเจ้าได้เล่าให้ฟัง 24,0048,003,ว่าเมื่อเขายังเด็ก วันหนึ่ง น้าของเขาได้ถูกผู้ใหญ่ทำโทษแล้วเลยหายไป 24,0048,004,"พวกญาติ "" มีเขาด้วยคนหนึ่ง "" พากันแยกย้ายเที่ยวค้นหา เขาคนเดียว" 24,0048,005,เป็นผู้ไปพบน้าของเขากำลังเตรียมจะผูกคอตายอยู่บนต้นชมพู่ จะโดย 24,0048,006,เหตุที่มีความว่าง่ายของเขา หรือเป็นคราวที่น้าของเขาจะถึงวาระที่สุด 24,0048,007,อย่างใดอย่างหนึ่ง เขาได้ถูกน้าห้ามไม่ให้ไปบอกใคร แล้วโยนชมพู่ 24,0048,008,ลงมาให้พักหนึ่ง เขาก็กลับมารื่นรมย์อยู่แก่ชมพู่ โดยไม่บอกให้ใคร 24,0048,009,ทราบจริง ๆ น้าจึงได้ทำการสำเร็จ ดังนี้. 24,0048,010,"ง. ออกปากพึ่งไม่ได้, การขอความช่วยเหลือโดยมิได้ให้สิ่ง" 24,0048,011,ของตอบแทนนั้น ไม่ใช้เป็นของง่ายสำหรับคนที่ดีแต่ปาก แม้เขาจะ 24,0048,012,รับอย่างเสียไม่ได้ ลงท้ายก็บิดเอาอีกนั้นแหละ. 24,0048,013,จำพวกที่ ๓ คนหัวประจบ มีลักษณะ๑ ๔ 24,0048,014,ก. จะทำชั่วก็คล้อยตาม. 24,0048,015,ข. จะทำดีก็คล้อยตาม. คนชนิดนี้ส่อให้เห็นความโลเล ไม่เอา 24,0048,016,ธุระการงานของใครให้จริงจัง ชอบแต่พะยักพะเยินเป็นทำนองเห็นด้วย 24,0048,017,ต่อสิ่งที่ทำคำที่พูดเสมอไป มิได้คำนึงถึงประโยชน์ว่าจะดีชั่วผิดลูก 24,0048,018,แค่ไหน หากสิ่งที่ทำจักกะเดียดไปในทางที่ผิดแล้ว ก็เลยผิดเอาแก้ 24,0048,019,ไม่ได้ทีเดียว ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ผิดร้ายอะไร ก็เป็นเสมอตัวเท่านั้น 24,0048,020,จะค้นหาความรู้ให้เจริญงอกงามต่อไปอีกหาได้ไม่ บางเรื่องก็พะยัก