Book,Page,LineNumber,Text
26,0018,001,"ดำเนินเข้าไป, ๔. อวัยวะอันเศษ เช่นรักแร้เป็นต้น แห่งมนุษย์และ "
26,0018,002,"สัตว์ดิรัจฉาน, ๕. นิมิตแห่งซากศพที่ขึ้นพองแล้วเป็นต้น, ๖. ชิ้นเนื้อ"
26,0018,003,ที่ตกลงแล้วนอกนิมิต.
26,0018,004,องค์ของการเสพเมถุนซึ่งเป็นปาราชิกมี ๒
26,0018,005,๑. เสวนจิตฺตํ มีจิตคิดในอันจะเสพ.
26,0018,006,๒. มคฺเคน มคฺคปฏิปาทนํ ยังองค์กำเนิดให้เข้าไปในทวารมรรค.
26,0018,007,ภิกษุได้รับยกเว้นในสิกขาบทนี้มี ๔ จำพวก
26,0018,008,๑. ภิกษุไม่รู้ตัวไม่ยินดี เช่นถูกคนอื่นลอบทำเมถุนธรรม ใน
26,0018,009,เวลานอนหลับเป็นต้น.
26,0018,010,๒. ภิกษุเป็นบ้า มีทุกขเวลาครอบงำ ทำจิตให้คลั่งเพ้อ
26,0018,011,หลงใหลไม่ได้สติ จนเห็นเพลิงกับคูถหรือทองกับแก่นจันทน์ มีราคา
26,0018,012,เท่ากัน.
26,0018,013,๓. ภิกษุเป็นอาทิกัมมิกะผู้ต้นบัญญัติ เช่นพระสุทิน ผู้แรก
26,0018,014,เสพเมถุนก่อนภิกษุอื่น ซึ่งเป็นเหตุให้พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติปฐม-
26,0018,015,ปาราชิกขาบทนี้ เป็นตัวอย่าง.
26,0018,016,๔. ภิกษุรู้ตัวอยู่แต่ไม่มีจิตยินดีเลย เช่นถูกผู้อื่นข่มขืนทำเมถุน-
26,0018,017,ธรรมในนิมิตตน เป็นต้น.
26,0018,018,สิกขาบทนี้เป็นอนาณัตติกะ คือบังคับผู้อื่นให้เสพเมถุน ไม่เป็น
26,0018,019,ปาราชิก ก็แต่ท่านปรับเป็นอาบัติทุกกฎ เพราะเป็นอกัปปิยสมาทาน.