Book,Page,LineNumber,Text 26,0050,001,เหตุที่ห้ามไม่ให้ภิกษุทำการซื้อขายด้วยรูปิยะ 26,0050,002,การที่ห้ามไม่ให้ภิกษุทำการซื้อขายด้วยรูปิยะนั้น เพราะเหตุว่า 26,0050,003,เมื่อภิกษุทำการซื้อขายได้เช่นนั้น ย่อมได้รับโทษประกอบด้วยลักษณะ 26,0050,004,ดังที่กล่าวไว้แล้วในข้อห้ามไม่ให้ภิกษุรับทองและเงิน และของใช้แทน 26,0050,005,ทองเงิน และเพื่อจะป้องกันภิกษุไม่ให้ทำของปลอม ไปเที่ยวหลอก 26,0050,006,ลวงขายผู้อื่น อันเป็นจะป้องกันภิกษุไม่ให้ทำของปลอม ไปเที่ยวหลอก 26,0050,007,""" ย้อมแมวขาย ""." 26,0050,008,เหตุที่ห้ามไม่ให้ภิกษุแลกเปลี่ยนสิ่งของกับคฤหัสถ์ 26,0050,009,แม้การที่ห้ามไม่ให้ภิกษุแลกเปลี่ยนสิ่งของกับคฤหัสถ์ โดยที่สุด 26,0050,010,เป็นมารดาบิดาของภิกษุ ก็เช่นเดียวกัน ความประสงค์ก็เพื่อจะป้องกัน 26,0050,011,ภิกษุผู้มักมากไม่ให้เอารัดเอาเปรียบแก่คฤหัสถ์นั่นเอง เพราะเป็นเหตุ 26,0050,012,ให้ภิกษุเอาของที่เลว ไปหลอกลวงแลกเปลี่ยนเอาของที่ดีของมาเสีย 26,0050,013,ด้วยอาการเป็นทุจริตผิดกรณียะของภิกษุและเป็นเหตุให้เขาเสื่อมศรัทธา 26,0050,014,ความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา เมื่อภิกษุมาประพฤติตนเป็นคนเลว 26,0050,015,ทรามลงไปเช่นนี้แล้ว ก็ได้ชื่อว่าตัดกำลังและอายุของพระพุทธศาสนา 26,0050,016,อันจะถาวรไปได้นานให้สั้นเข้า อนึ่งเล่าเมื่อพระพุทธศาสนาเสื่อมทราม 26,0050,017,ลงเพราะเหตุนั้นแล้ว ก็ได้ชื่อว่าตัดประโยชน์และความดีของชนเหล่า 26,0050,018,อื่น ที่เกิดในภายหลังเสียด้วย. เพื่อป้องกันความเสียเช่นนี้ ท่าน 26,0050,019,จึงห้ามไม่ให้ภิกษุแลกเปลี่ยนสิ่งของกับคฤหัสถ์.