Book,Page,LineNumber,Text 27,0036,001,สิกขาบทที่ ๑๓ 27,0036,002,ภิกษุประทุษร้ายสกุล คือประจบคฤหัสถ์ สงฆ์ไล่เสีย 27,0036,003,จากวัด กลับว่าติเตียนสงฆ์ ภิกษุอื่นห้ามไม่ฟัง ฯ ล ฯ ต้องสังฆา- 27,0036,004,ทิเสส. 27,0036,005,ข้อความที่ควรกำหนด ดังนี้ :- 27,0036,006,ประทุษร้ายสกุล 27,0036,007,คำนี้ หมายความว่า เป็นผู้ประจบเขาด้วยกิริยาทำตนอย่าง 27,0036,008,คฤหัสถ์ ยอมตนให้เข้าใช้สอย หรือด้วยอาการเอวเปรียบโดยเชิงให้ 27,0036,009,สิ่งของเล็กน้อยที่หวังได้มาก ทำอย่างนี้เรียกว่าประทุษร้ายสกุล เพราะ 27,0036,010,ทำให้เขาเสียศรัทธาเลื่อมใสอันเป็นมูลแห่งกุศลสมบัติ. 27,0036,011,ประพฤติเลวทราม 27,0036,012,คำว่า ประพฤติเลวทราม นั้น คือประพฤตินอกทางของสมณะ 27,0036,013,เป็นต้นว่า ประพฤติสุงสิงกับหญิงสาวในสกุล เล่นการพนัน เล่นซุกซน 27,0036,014,ต่าง ๆ เล่นตลกคะนอง ร้องรำทำเพลง ภิกษุประพฤติเช่นนี้ มี 27,0036,015,พระพุทธานุญาตไว้ให้สงฆ์ลงโทษทำปัพพาชนียกรรม ขับเสียจาก 27,0036,016,อาวาส.