Book,Page,LineNumber,Text
27,0037,001,สรุปอาบัติสังฆาทิเสส 
27,0037,002,๑.  สังฆาทิเสส ๑๓  สิกขาบทนี้ ๘ สิกขาบทข้างต้นให้ต้องอาบัติ
27,0037,003,แต่แรกทำ  เรียกว่าปฐมาปัตติกะ  ๔ สิกขาบทข้างปลาย  ให้ต้องอาบัติ
27,0037,004,ต่อเมื่อสงฆ์สวดประกาศห้ามครบ ๓ ครั้ง เรียกยาวตติยกะ. 
27,0037,005,๒.  เป็นธรรมเนียมของภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสส  จะต้องแจ้ง
27,0037,006,ความนั้นแก่สงฆ์  อย่างต่ำเพียงจตุวรรค  แล้วขอประพฤติวัตต์ชื่อ
27,0037,007,มานัตต์.
27,0037,008,๓.  เมื่อสงฆ์สวดอนุญาตแล้ว  พึงประพฤติมานัตต์นั้นให้ถูก
27,0037,009,ระเบียบ ๖ ราตรี  เสร็จแล้วจึงมาขออัพภานต่อสงฆ์เฉพาะวีสติวรรค
27,0037,010,เมื่อสงฆ์สวดอัพภานระงับอาบัตินั้นแล้ว  จึงกลับเป็นผู้บริสุทธิ์ตามเดิม.
27,0037,011,๔.  แต่ถ้าต้องอาบัติแล้ว  ปิดเสียไม่บอกแก่ภิกษุด้วยกัน  ปล่อย
27,0037,012,ให้วันล่วงไปเท่าใด  ต้องประพฤติวัตต์ชื่อปริวาสแถมก่อนสิ้นวันเท่า
27,0037,013,ที่ปิดนั้น  เสร็จแล้ว  จึงประพฤติมานัตต์ต่อไป.
27,0037,014,๕.  อาบัติสังฆาทิเสสนี้  เป็นอาบัติหนักในฝ่ายอาบัติที่จะแก้ตัว
27,0037,015,ได้ จึงเรียกว่าครุกาบัติ. มีเรื่องหยาบคายอยู่มาก  จึงเรียกว่า
27,0037,016,"ทุฏ€ุลลาบัติ,  ภิกษุผู้ต้องแล้วจะพ้นได้ด้วยอยู่กรรม จึงเรียกว่า"
27,0037,017,วุฏฐานคามินี.