Book,Page,LineNumber,Text
28,0036,001,พร้อมด้วยหมู่สงฆ์ได้เสด็จจากกรุงราชคฤห์  เดินทางได้วันละ ๑   
28,0036,002,โยชน์  ร่วม ๒  เดือนจึงถึงกรุงกบิลพัสดุ์   ประทับที่  <B>นิโครธาราม</B>
28,0036,003,ได้ทรงแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ทรมานเหล่าศากยะ  ผู้สูงอายุ  ซึ่งมี
28,0036,004,มานะไม่ยอมอภิวาทน์  พระเจ้าสุทโธทนะได้ถวายอภิวาทน์ก่อน
28,0036,005,ศากยะนอกนั้นก็ได้ทำตามหมด.
28,0036,006,๓.  เหล่าศากยวงศ์  มาประชุมกันรับเสด็จพระศาสดา  เป็นมหาสัน-
28,0036,007,นิบาต  เรียกว่า  <B>ญาติสมาคม</B>  ต่างก็มีความชื่นบาน   บังเกิด
28,0036,008,อภินิหาร  <B>ฝนโบกพรพรรษ</B>  ตกตงมา  พระศาสดาทรงแสดง
28,0036,009,เวสสันดรชาดก  โปรด.
28,0036,010,๔.  ในวันรุ่งขึ้นพระศาสดาเสด็จเที่ยวภิกขาจาร  ชาวบ้านพากันแตก
28,0036,011,ตื่น  เพราะเห็นกษัตริย์เที่ยวขอทาน  พระเจ้าสุทโธทนะไปเชิญให้
28,0036,012,เสด็จกลับ  พระศาสดาตรัสบอกว่า การเที่ยวบิณฑบาตนี้เป็น
28,0036,013,กิจวัตรของสมณะ  และได้ทรงแสดงพระคาถา  มีความว่า
28,0036,014,ไม่พึงประมาทในบิณฑบาต  พึงประพฤติธรรมให้สุจริต
28,0036,015,ผู้ประพฤติธรรมอยู่เป็นสุข  ทั้งในโลกนี้ทิ้งในโลกหน้า.
28,0036,016,พระเจ้าสุทโธทนะทรงสดับพระคาถานี้แล้ว  ได้บรรลุโสดาปัตติ-
28,0036,017,ผล เป็นพระอริยเจ้า.