Book,Page,LineNumber,Text 30,0040,001,เพราะโลภอยากได้ทรัพย์ของเขา คนด่าเขา ตีเขา เพราะโทสะ คน 30,0040,002,ถูกเขาหลอก พลอยทำผิดตามเขา เพราะหลง. 30,0040,003,"คนสละทรัพย์ของตนเพื่อประโยชน์แก่ชนอื่น เพราะอโลภะ, คน" 30,0040,004,พูดจาอ่อนหวานเอาใจคน และอุปการะแก่คนซึ่งถูกผู้อื่นทำร้าย เพราะ 30,0040,005,"อโทสะ, คนฉลาดรู้จักหลีกทางแห่งความเสื่อมและถือเอาทางแห่งความ" 30,0040,006,เจริญ เพราะอโมหะ. 30,0040,007,๑๑/๑๒/๕๗ 30,0040,008,ถ. คนละมิดศีล ๕ มีอกุศลข้อไหนเป็นมูล ? 30,0040,009,ต. คนละเมิดศีล ๕ นั้น เช่นคนที่ฆ่าสัตว์๑ ลักทรัพย์ มีโลภะ 30,0040,010,โทสะ โมหะ เป็นมูล. คนที่ประพฤติล่วงกาเมสุมิจฉาจาร และกล่าว 30,0040,011,มุสาวาท มีโลภะ โทสะ โมหะ เป็นมูล. คนที่เสพสุรา มีโลภะกับ 30,0040,012,โมหะเป็นมูล. ส่วนโทสะสำหรับคนเสพสุรานั้น แม้ถึงจะมีได้บ้าง 30,0040,013,ก็ไม่สู้จะปรากฏนัก เพราะฉะนั้น จึงไม่สามารถจะแสดงไว้ในที่นี้ 30,0040,014,๒๔๖๖ 30,0040,015,ถ. โลภะ โทสะ โมหะ เป็นไฉน ? เมื่อใคร่จะเปลื้องเสีย 30,0040,016,จะพึงเปลื้องด้วยธรรมข้อไร ? 30,0040,017,ต. โลภะ คือความอยากได้. โทสะ คือความขัดเคือง. โมหะ 30,0040,018,คือความหลงไม่รู้จริง. เมื่อใคร่จะเปลื้องเสีย โลภะ เปลื้องด้วย 30,0040,019,ทานการให้ปันสิ่งของแก่ผู้ที่ควรให้ปัน. โทสะ พึงเปลื้องด้วยศีล