Book,Page,LineNumber,Text
31,0033,001,อย่างนี้  คือ  ศีล  สำหรับกำจัดกิเลสอย่างหยาบ  อันให้ล่วงทางกาย  ทาง 
31,0033,002,"วาจา  เรียกว่าวิติกกมะ,  สมาธิ  สำหรับกำจัดกิเลสอย่างกลาง  ที่ให้"
31,0033,003,"กลัดกลุ้มรุมใจ  เรียกว่าปริยุฏฐาน,  ปัญญา  สำหรับกำจัดกิเลสอย่าง"
31,0033,004,ละเอียดที่นอนเนื่องอยู่ในสันดาน  เรียกว่าอนุสัย.
31,0033,005,๒๔๕๗
31,0033,006,ถ.  จงแสดงกิจแห่งสิกขา ๓ อย่าง ?
31,0033,007,"ต.  ศีลมีอันป้องกันวิติกกมโทษเป็นกิจ,  สมาธิ  มีอันปราบปราม"
31,0033,008,"ปริยุฏฐานกิเลสเป็นกิจ,  ปัญญา  มีอันกำจัดอนุสัยกิเลสเป็นกิจ."
31,0033,009,๒๔๕๗
31,0033,010,ถ.  จงแสดงสิกขาของภิกษุ  อธิบายพอได้ความ  เพื่อเป็นทาง
31,0033,011,ปฏิบัติ ?
31,0033,012,ต.  สิกขาของภิกษุนั้นท่านจัดเป็น ๓ อย่าง  คือ  ศีล ๑  สมาธิ ๑
31,0033,013,ปัญญา ๑  ความสังวรตามพระวินัย  ยังอาการกายวาจาให้เรียบร้อยไม่
31,0033,014,ล่วงพระพุทธบัญญัติ  และบำเพ็ญวัตรจริยาที่ยังควรจะทำได้  ยังตนให้
31,0033,015,เป็นคนสุภาพ  นี้จัดเป็นศีล  การรู้วิธีทำใจให้ปลอดจากนิวรณ์ต่าง ๆ
31,0033,016,เรียกว่าสมาธิ  ทำจิตให้อาจให้ควรแก่การงานในคราวที่ต้องการ  เรียกว่า
31,0033,017,ปัญญา  แปลตามศัพท์ว่า  ธรรมชาติรู้เห็นชัด  หรือธรรมชาติเป็นเหตุ
31,0033,018,ให้เห็นชัด  แต่ในพระพุทธศาสนามุ่งความบริสุทธิ์เป็นผล  และความ
31,0033,019,บริสุทธิ์นั้นจะมีได้ก็เพราะปัญญากำหนดรู้สังขารภายใน  กล่าวคือ  กาย
31,0033,020,กับใจนี้  การมีปรีชาหยั่งรู้ธรรมดานิยมและเข้าใจสภาวะทั้งหลาย  ตาม
31,0033,021,เป็นไปอย่างไร  เรียกว่าความรอบรู้ในกองสังขาร.
31,0033,022,๒๔๕๘