Book,Page,LineNumber,Text
31,0042,001,ต.  ภิกษุที่เสพเมถุนในทวารทั้ง ๓ ทวารใดทวารหนึ่งของมนุษย์ 
31,0042,002,หรือสัตว์หรือพันทางหรืออมนุษย์  โดยที่สุดของซากศพที่ยังมีทวารอัน
31,0042,003,ให้สำเร็จกิจได้  ต้องปาราชิก  ทวารของมนุษย์  สัตว์  พันทางที่ตายแล้ว
31,0042,004,แหว่งเว้าไปมาก  ไม่อาจให้สำเร็จกิจเต็มที่  ต้องถุลลัจจัย  เสพที่
31,0042,005,อวัยวะอื่นนอกจากทวารทั้ง ๓ หรือที่วัตถุไม่มีวิญญาณเช่นตุ๊กตาเป็นต้น
31,0042,006,ต้องอาบัติทุกกฏ.
31,0042,007,ส. ป.
31,0042,008,ถ.  ๕ มาสกซึ่งเป็นวัตถุของอทินนาทานปาราชิก  เทียบมาตรา
31,0042,009,ทองคำเป็นเท่าไร ?
31,0042,010,ต.  เทียบมาตราทองคำ  เท่ากับทองหนัก ๒๐ เมล็ดข้าวเปลือก.
31,0042,011,๒๔๕๖
31,0042,012,ถ.  ในอทินนาทานสิกขาบท  อวหารต่าง ๆ ตามที่ท่านแก้ไว้
31,0042,013,พอเข้าใจแล้ว  แต่อยากทราบว่า  ภิกษุแอบเข้าไปทำลายสมบัติของผู้
31,0042,014,อื่นเสียหายจนใช้ประโยชน์ไม่ได้  และเมื่อเจ้าของถามก็ปฏิเสธเสีย  จะ
31,0042,015,ควรวินิจฉัยโทษอย่างไร ?
31,0042,016,ต.  กิริยาที่แอบเข้าไปนั้นส่อเจตนาร้าย  และซ้ำปฏิเสธเมื่อ
31,0042,017,เจ้าของถาม เป็นอันว่าเธอไม่คิดจะใช้ความเสียหายนั้น  ตั้งปรับโทษ
31,0042,018,ตามราคาของ  ตั้งแต่ ๕ มาสกขึ้นไปปรับด้วยปาราชิกาบัติ  ต่ำกว่า ๕
31,0042,019,มาสกลงมา  แต่เกินกว่ามาสก ๑ ขึ้นไป  ปรับถุลลัจจยาบัติ  ต่ำกว่านั้น
31,0042,020,ลงไป  ปรับทุกกฏาบัติ.
31,0042,021,๒๒/๘/๗๐