Book,Page,LineNumber,Text
32,0027,001,ถ.  ในการที่พระศาสดาประสูติ  ณ  ป่าลุมพินี  ได้ความเป็น  ๒ 
32,0027,002,นัย   นัย  ๑  ว่าพระนางเจ้ามายาเสด็จประพาสตำบลนั้น  นัย  ๑  ว่า  
32,0027,003,พระนางเสด็จเยี่ยมสกุลของพระองค์ในเทวทหนคร    ถึงตำบลนั้น
32,0027,004,ประจวบเวลาประชวรพระครรภ์  นัยไหนที่หลักฐานอย่างไรที่ฟังได้ ?
32,0027,005,ต.  นัยหลังมีหลักฐานที่ฟังได้  สมด้วยธรรมเนียมพราหมณ์
32,0027,006,ภรรยามีครรภ์หาคลอดที่เรือนของสามีไม่  กลับไปคลอดที่เรือนของ
32,0027,007,สกุลแห่งตน  คนในยุคนั้นถือตามลัทธิของพราหมณ์โดยมาก  พระนาง
32,0027,008,เจ้ามายาก็น่าจะถือตามนั้น  พระนางทรงพระครรภ์แก่ใกล้จะประสูติ
32,0027,009,จักเสด็จประพาสสถานไกลเช่นนั้นดูมิใช่เหตุ.
32,0027,010,๓/๙/๖๖
32,0027,011,ถ.  ทำไม่พระนางมายาเมื่อจะประสูติพระโอรสผู้มีบุญญาธิการ
32,0027,012,ถึงเพียงนี้  จึงเสด็จไปประสูติกลางป่ากลางดง  ซ้ำต้องยืน  ไม่นั่งนอน
32,0027,013,อย่างคนปกติ  ดูน่าทุเรศทุรังนัก ?
32,0027,014,ต.  ถ้าเฉลยโดยซัดธรรมดาง่าย ๆ  ว่าเป็นธรรมดาพระโพธิสัตว์
32,0027,015,ต้องเป็นเช่นนั้น.  พุทธประวัติว่า  ธรรมเนียมพราหมณ์เวลาจะคลอด
32,0027,016,บุตร  ย่อมไปคลอดที่เรือนแห่งสกุลของตน  แต่ความจริง  คงเสด็จ
32,0027,017,ไปเพื่อจะเยี่ยมสกุลของพระองค์  เมื่อทรงเหนื่อยในมรรคา  ทั้งพระ
32,0027,018,ครรภ์ก็สมควรจึงได้ประสูติที่นั้น  สถานที่เช่นนั้น คงไม่เหมาะแก่การ
32,0027,019,นอนการนั่น  จึงได้ประทับยืน.   อันบุคคลผู้มีบุญญาธิการก็ต้องแปลก
32,0027,020,จากธรรมดาคนสามัญ  เป็นลางนิมิตว่าท่านผู้นี้ชอบกลคอยดูไปเถิด.
32,0027,021,๖/๙/๖๑