Book,Page,LineNumber,Text
32,0045,001,เพราะเหตุดังกล่าวมานี้แล   จึงทำให้พระองค์ออกบวชได้โดยไม่มีผู้ใด 
32,0045,002,ขัดขวาง.  
32,0045,003,๗/๘/๕๕
32,0045,004,ถ.  พระศาสดาเป็นกษัตริย์โดยพระชาติ  น่าจะทรงพอพระหฤทัย
32,0045,005,ในการยุทธ์และปรารถนาเป็นผู้ปกครองเมืองและประชาชน  อย่างไร
32,0045,006,จึงพอพระหฤทัยในความเป็นพระศาสดาสอนพระศาสนามากกว่า  จน
32,0045,007,ถึงยอมเปลี่ยนภาวะของพระองค์ ?
32,0045,008,ต.  พระคันถรจนาจารย์กล่าวว่า  เพราะทรงปรารภถึงชราพยาธิ
32,0045,009,มรณะ  อันจะพึงมีแก่พระองค์และคนอื่น  แล้วยังสังเวชพระหฤทัยบ้าง
32,0045,010,หลีกหาอุบายปลดเปลื้องบ้าง  ข้อแรกไม่สมแก่คำว่า  พระองค์ทรงพระ
32,0045,011,มหากรุณาเป็นพื้นมาเดิม  และได้บำเพ็ญพระบารมีมาด้วย  ข้อหลังฟัง
32,0045,012,ได้  แต่ความยังไม่กระจ่าง  เพื่อความประสานตามคำนั้น  มาลงกัน
32,0045,013,สันนิษฐานว่า  ทรงเบื่อในภาวะเป็นกษัตริย์ผู้บำเรอด้วยกามคุณ
32,0045,014,ลุ่มหลงอยู่  แก่เจ็บตามไปเปล่า  ทำชีวิตให้เป็นหมัน  พระองค์
32,0045,015,ปรารภนาจะยังพระชนม์ของพระองค์  ให้สำเร็จประโยชนแก่มหาชนมาก
32,0045,016,ที่สุด  จึงทรงเลือกเอาข้างเป็นพระศาสดา  ผู้สอนพระศาสดา  ยอม
32,0045,017,เปลี่ยนภาวะของพระองค์.
32,0045,018,๔/๗/๖๐
32,0045,019,ถ.  พระองค์ทรงสมบูรณ์ด้วยพระสิริราชสมบัติทุกประการ  ซึ่ง
32,0045,020,จะเป็นที่ล่อพระหฤทัยไม่ใช่หรือ ?   เหตุไฉนจึงได้เสด็จออกทรงผนวช
32,0045,021,เสียเล่า ?