Book,Page,LineNumber,Text
33,0024,001,"ทุฏฐุลลาบัติ คือมีเรื่องหยาบคายมาก, เรียก วุฏฐานคามินี คือ พ้นได้ "
33,0024,002,ด้วยอยู่กรรม.
33,0024,003,อนิยต ๒
33,0024,004,สิกขาบทที่ ๑ นั่งในที่ลับตากับหญิง.
33,0024,005,ก. ภิกษุรูปเดียวนั่งหรือนอนในที่ลับตากับหญิงคนเดียว ไม่มี
33,0024,006,คนที่ ๓.
33,0024,007,ข. มีคนที่ควรเชื่อได้พูดขึ้นด้วยอาบัติ ๓ อย่าง คือ :-
33,0024,008,ปาราชิก สังฆาทิเสส ปาจิตตีย์ อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ
33,0024,009,ทั้งสองอย่าง หรือทั้งสามอย่าง.
33,0024,010,ค. ภิกษุรับอย่างใด พระวินัยธรควรปรับอย่างนั้น.
33,0024,011,วิธีนี้ใช้ในอธิกรณ์ที่ไม่มีพยานโจทก์หรือของผู้พูดขึ้น และ
33,0024,012,ผู้พูดขึ้นนั้น มิได้ระบุชัดว่าทำอย่างไรกันบ้าง.
33,0024,013,ฆ. ถ้าผู้พูด พูดชัดว่าทำอย่างนั้น ๆ แม้ภิกษุไม่รับ พระวินัยธร
33,0024,014,ควรพิจารณาตามรูปความและฟังคำพยาน ในเมื่อจำเลย
33,0024,015,ปฏิเสธข้อหา แล้วปรับอาบัติตามควร.
33,0024,016,สิกขาบทที่ ๒ นั่งในที่ลับหูกับหญิง.
33,0024,017,ก. ภิกษุรูปเดียวนั่งหรือนอนในที่ลับหูกับหญิงคนเดียว.
33,0024,018,ข. มีคนที่ควรเชื่อได้ มาพูดขึ้นด้วยอาบัติ ๒ อย่าง คือ :-
33,0024,019,สังฆาทิเสส หรือ ปาจิตตีย์ อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ
33,0024,020,ทั้งสองอย่าง.