Book,Page,LineNumber,Text
34,0029,001,พระดำรัสเพียงเท่านี้   สามารถกลับใจองคุลิมาลโจรให้ทั้งดาบหมอบ 
34,0029,002,กราบพระพุทธเจ้าเป็นอัศจรรย์.
34,0029,003,อีกอย่างหนึ่ง   ที่ว่าทรงสั่งสอนเป็นอัศจรรย์นั้น   อธิบายว่า   พระธรรม
34,0029,004,คำสั่งสอนของพระองค์นั้นแปลกประหลาด   เพราะสามารถอำนวยผลให้แก่
34,0029,005,ผู้ปฏิบัติได้กลับตนจากคนชั่วเป็นคนดี    กลับจากความจนเป็นคนมั่งมี
34,0029,006,กลับจากใจร้ายกลายเป็นใจดี   กลับจากปุถุชนเป็นอริยชน   จึงเป็นอันว่า
34,0029,007,ผู้ปฏิบัติตามย่อมได้ประโยชน์สมควรแก่ความปฏิบัติ  และได้ประโยชน์ใน
34,0029,008,ปัจจุบันชาติ    ไม่ต้องรอไปถึงชาติหน้า.
34,0029,009,อธิบายชื่อหมวดธรรม 
34,0029,010,การสั่งสอนทั้ง  ๓   อย่างนี้   เรียกว่า   อาการ   คือ  <B>วิธีการ</B>   ได้แก่
34,0029,011,<B>กฎเกณฑ์</B>   ในการทรงสั่งสอน   พระพุทธเจ้าจะทรงสั่งสอนใครที่ไหนก็ได้
34,0029,012,ทรงใช้อาการ   วิธีการ   กฎเกณฑ์ทำนองนี้   กล่าวคือ  ขั้นแรกทรงมุ่งที่จะ
34,0029,013,ให้ผู้ฟังรู้ยิ่งเห็นจริงในธรรมที่ควรรู้ควรเห็น   เมื่อทรงมุ่งอย่างนี้   ก็ได้ทรง
34,0029,014,ใช้วิธีแสดงธรรมให้มีเหตุผลอันสมควน     ให้พอเหมาะแก่ภาวะเพศภูมิ
34,0029,015,และอุปนิสัยของผู้ฟัง    เมื่อทรงแสดงอยู่    ทรงมุ่งที่จะให้ผู้ฟังได้รับ
34,0029,016,ประโยชน์ทันที   คือได้ผลดีในขณะปฏิบัตินั่นเอง   ไม่ต้องชักช้า.
34,0029,017,อาศัยอาการ   วิธีการ   ดังนี้  จึงปรากฏผลว่า   ในเวลาจบพระธรรม-
34,0029,018,เทศนาแต่ละครั้ง   เริ่มแต่ปฐมเทศนา   ผู้ฟังธรรมได้บรรลุมรรคผลนิพพาน
34,0029,019,เป็นอันมาก    หากไม่ถึงขั้นนั้น   ก็ได้ความเชื่อ   ความเลื่อมใส   ยึดเอา
34,0029,020,พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต    เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ทรงแสดงธรรม.