Book,Page,LineNumber,Text
38,0023,001,๒. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีล อาจาระ ความเห็นชอบ เคยได้ยินได้ฟัง
38,0023,002,มาก มีปัญญา.
38,0023,003,๓. รู้จักอาบัติ มิใช่อาบัติ อาบัติเบา อาบัติหนัก จำปาฏิโมกข์ได้
38,0023,004,แม่นยำ.
38,0023,005,ทั้งมีพรรษาได้ ๕ หรือยิ่งกว่า.
38,0023,006,[องค์เหล่านี้ แม้บกพร่องบางอย่าง ก็ยังได้ ที่ขาดไม่ได้ คือ
38,0023,007,กำหนดพรรษา].
38,0023,008,ภิกษุผู้มีพรรษาครบ ๑๐ แล้ทรงอนุญาตให้มีหน้าที่ดังนี้
38,0023,009,๑. เป็นอุปัชฌายะให้อุปสมบท.
38,0023,010,๒. เป็นอาจารย์ให้นิสัย.
38,0023,011,๓. มีสามเณรไว้อุปัฏฐาน คือให้บรรพชาเป็นสามเณรได้.
38,0023,012,[แต่ภิกษุผู้ขาดองค์สมบัติ แม้มีพรรษาครบกำหนดแล้ว ก็ไม่
38,0023,013,ทรงอนุญาต].
38,0023,014,องค์แห่งเถระ
38,0023,015,องค์สมบัติที่กำหนดไว้สำหรับพระเถระ เพิ่มจากองค์ของ
38,0023,016,ภิกษุมัชฌิมะผู้นิสัยมุตกะดังนี้
38,0023,017,๔. อาจพยาบาลเองหรือสั่งผู้อื่นให้พยาบาลสัทธิวิหาริก อันเตวาสิก
38,0023,018,ผู้อาพาธ อาจระงับเองหรือหาผู้อื่นให้ช่วยระงับความกระสัน คือ
38,0023,019,ไม่ยินดีในพรหมจรรย์ของสัทธิวิหาริกอันเตวาสิก อาจบรรเทาเอง
38,0023,020,หรือหาผู้อื่นให้ช่วยบรรเทาความเบื่อหน่ายอันเกิดขึ้นแก่สัทธิ-
38,0023,021,วิหาริกอันเตวาสิกโดยทางธรรม รู้จักอาบัติ รู้จักวิธีออกจากอาบัติ.