Book,Page,LineNumber,Text
39,0001,001,ทุกะ หมวด ๒
39,0001,002,อริยบุคคล ๒
39,0001,003,พระเสขะ พระผู้ยังต้องศึกษา
39,0001,004,พระอเสขะ พระผู้ไม่ต้องศึกษา
39,0001,005,พระอริยบุคคล ได้แก่บุคคลผู้ประเสริฐสุดหรือสูงสุดซึ่งเป็นผลที่
39,0001,006,เกิดขึ้นจากการประพฤติปฏิบัติให้สมบูรณ์ในศีล สมาธิและปัญญาที่สรุปรวม
39,0001,007,เป็นไตรสิกขา แต่การปฏิบัติในศีล สมาธิ และปัญญานั้น เนื่องจากบุคคลมี
39,0001,008,พื้นฐานในด้านต่าง ๆ ไม่เสมอกัน ผลที่เกิดขึ้นจากการประพฤติปฏิบัติจึง
39,0001,009,แตกต่างกันออกไป ท่านผู้ใดก็ตามที่เริ่มต้นด้วยการทำศีลให้สมบูรณ์สมาธิ
39,0001,010,พอประมาณ ปัญญาพอประมาณ ก็ได้ชื่อว่าเป็นพระอริยบุคคลแล้ว แต่
39,0001,011,สุดยอดของพระอริยบุคคลคือ ท่านที่ทำให้สมบูรณ์ในเรื่องทั้งศีล สมาธิ
39,0001,012,และปัญญา ดังนั้นท่านจำแนกพระอริยบุคคลเอาไว้เป็น ๒ ระดับใหญ่ ๆ
39,0001,013,ด้วยกัน คือ
39,0001,014,( ๑ ) พระเสขะ พระผู้ยังต้องศึกษา ศึกษาในเรื่องอะไร ศึกษาในเรื่อง
39,0001,015,ของศีล ของสมาธิ ของปัญญา หรือในอริยมรรค มีองค์ ๘ ประการนั้นเอง
39,0001,016,เพราะว่ายังมีธรรมะซึ่งควรประพฤติปฏิบัติ แต่ท่านยังปฏิบัติได้ไม่สมบูรณ์
39,0001,017,ยังมีกิเลสที่ท่านจะต้องละแต่ท่านยังละไม่ได้โดยสมบูรณ์ จึงจำเป็นที่จะต้อง
39,0001,018,ศึกษาต่อไป
39,0001,019,""" ศึกษา "" ในความหมายนี้ จึงเน้นไปในเรื่องของการลงมือประพฤติ"
39,0001,020,ปฏิบัติ เพ่งพินิจพิจารณาตรวจสอบถึงสภาพจิตของตน ว่าสามารถกระทำ