Book,Page,LineNumber,Text
39,0005,001,( ๒ ) พระอเสขะ พระผู้ไม่ต้องศึกษา คือพระอริยบุคคลระดับสูงสุด
39,0005,002,ได้แก่พระอรหันต์ ความเป็นพระอรหันต์นั้น เกิดขึ้นจากากรทำศีลให้สมบูรณ์
39,0005,003,สมาธิสมบูรณ์ และปัญญาก็สมบูรณ์เต็มที่ ศีลสมาธิปัญญาเหล่านี้ หล่อ
39,0005,004,ที่ชอบ เมื่อความรู้บังเกิดขึ้นแล้วก็ทำหน้าที่ขจัดสังโยชน์อีก ๕ ประการ
39,0005,005,ให้หมดไปจากจิตใจของท่าน คือ
39,0005,006,๒.๑ รูปราคะ ความกำหนดยินดีในรูปธรรมต่าง ๆ ได้แก่
39,0005,007,ความกำหนัด ยินดีในสิ่งที่เห็นด้วยตา ได้ยินด้วยหู สูดดมด้วยจมูก ลิ้ม
39,0005,008,ด้วยลิ้น ถูกต้องด้วยกาย ซึ่งมีความประณีตลงไป และที่สำคัญก็คือความ
39,0005,009,ติดอยู่ในรูปฌาน ที่ทำให้จิตใจมีความสงบประณีตกว่าสามัญชน ท่านละ
39,0005,010,ความยินดีในรูปฌานลงไปได้
39,0005,011,๒. ๒ อรูปราคะ คือละความกำหนัดยินดีในสิ่งที่เป็นนามธรรม
39,0005,012,เช่นเป็นความสุข ความเอิบอิ่มใจ ความสงบ จนถึงอรูปฌาน ซึ่งเป็นฌาน
39,0005,013,ระดับสูงในชั้นของโลกียธรรม
39,0005,014,๒.๓ มานะ คือความชั่วตัว ตามปกติ พวกกิเลสเหล่านี้ก็เจือ
39,0005,015,จางกันมาแล้วโดยลำดับ แต่มาละได้เด็ดขาดในระดับอรหัตมรรค ทำ
39,0005,016,หน้าที่ตัด มานะ ความถือตัวว่าเลศกว่าเขา เสมอเขาหรือดีกว่าเขา และ
39,0005,017,พร้อมที่จะกระจายตัวเองออกไปโดยอาศัยทรัพย์บ้าง ยศบ้าง ตำแหน่ง
39,0005,018,หน้าที่การงานบ้าง ตระกูลวงศ์บ้าง ก่อให้เกิดความดูถูกดูหมิ่นบุคคลอื่น
39,0005,019,พระอริยบุคคลระดับนี้ละได้อย่างเด็ดขาด
39,0005,020,๒.๔. อุทธัจจะ คือความฟุ้งซ่านของจิต จิตของท่านมีความสงบ
39,0005,021,อย่างแม้จริง ไม่ถูกโยกคลอนให้หวั่นไหว ด้วยอำนาจของอารมณ์ที่มา