Book,Page,LineNumber,Text
40,0005,001,รับยกย่องจากพระศาสดา  เป็นจำนวน  ๕๐๐  หย่อนอยู่องค์หนึ่ง  เพื่อ
40,0005,002,ไว้โอกาสแก่พระอานนท์  การที่ไม่เลือกพระอานนท์เข้าจำนวนในเวลา
40,0005,003,นั้น  เพราะอาศัยเหตุ  ๒  ประการ  คือ :-  
40,0005,004,๑.  เพื่อป้องกันคำปรับปวาทว่าเห็นแก่หน้า  เพราะพระอานนท์
40,0005,005,เป็นพระอนุชา  เป็นอุปัฏฐากใกล้ชิดของพระศาสดา  ทั้งยังเป็นเสข-
40,0005,006,บุคคล.
40,0005,007,๒.  เพื่อให้สงฆ์เลือกเอง  แม้อย่างไร ๆ  ก็ทิ้งพระอานนท์ไม่ได้
40,0005,008,เพราะพระอานนท์ปรากฏว่า  ท่านเป็นคลังแห่งพระสัทธรรม  จำทรง
40,0005,009,พระพุทธพจน์ไว้ได้มาก  จนได้รับยกย่องจากพระศาสดา  ถ้าเว้นเสีย
40,0005,010,การสังคายนาก็น่าจะไม่สำเร็จ.
40,0005,011,เมื่อพระมหากัสสปะไม่เลือกพระอานนท์เข้า  ภิกษุสงฆ์จึงขอ
40,0005,012,ร้องให้เลือกพระอานนท์เข้าด้วย  เมื่อได้โอกาสเช่นนั้น  จึงได้เลือก
40,0005,013,พระอานนท์เข้าในจำนวนด้วย  จึงบรรจบเป็น  ๕๐๐  พอดี  ครั้นเลือก
40,0005,014,พระสงฆ์เสร็จแล้ว  จึงหารือถึงสถานที่ซึ่งพระสงฆ์จักประชุมกันทำ
40,0005,015,สังคายนา  ได้ตกลงพร้อมกันว่าจักไปทำที่กรุงราชคฤห์  เพราะกรุง
40,0005,016,ราชคฤห์  บริบูรณ์ด้วยเสนาสนะและโคจรคาม  พระเถรเจ้าจึงสวด
40,0005,017,ประกาศสงฆ์ด้วยญัตติทุติยกรรมวาจาห้ามภิกษุสงฆ์  นอกจากที่จะ
40,0005,018,ไปทำสังคายนามิให้ไปจำพรรษา  เพราะการสังคายนาเป็นการใหญ่
40,0005,019,เกรงจะมีวิสภาคบุคคลไปขัดขวาง  การที่ทำจักไม่สำเร็จผล  เมื่อยังอีก
40,0005,020,เดือนครึ่งจะเข้าพรรษา  พระมหากัสสปะจึงพาพระสงฆ์ที่จะไปทำ
40,0005,021,สังคายนา  ๒๕๐  องค์ไปสู่กรุงราชคฤห์โดยทางหนึ่ง  พระอนุรุทธเถระ