Book,Page,LineNumber,Text
40,0028,001,ทุติยสังคีติ  
40,0028,002,เมื่อพระอรหันต์  ๕๐๐  มีพระมหากัสสปะเป็นประธาน  ได้ประชุม
40,0028,003,ทำสังคายนาเสร็จแล้ว  ต่อจากนั้นมา  นับแต่วันพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
40,0028,004,เสด็จดับขันธปรินิพพานล่วงมาได้  ๑๐๐  ปี  ภิกษุวัชชีบุตรผู้อยู่ในเมือง
40,0028,005,ไพศาลี  ได้บัญญัติวัตถุ  ๑๐  ประการ  ซึ่งผิดต่อพระวินัยบัญญัติว่าไม่
40,0028,006,เป็นอาบัติ  ครั้งนั้นพระยสะ  บุตรกากัณฑกพราหมณ์  เธอได้อภิญญา  ๖
40,0028,007,ประกอบด้วยฤทธิ์  เที่ยวจาริกไปในบ้านวัชชีคาม  ได้ฟังวัตถุ  ๑๐
40,0028,008,ประการ  ซึ่งภิกษุวัชชีบุตรบัญญัติขึ้น  ประสงค์จะระงับอธิกรณ์นั้น  จึง
40,0028,009,ไปอยู่ในมหาวันวิหารใกล้กรุงไพศาลี  ครั้งนั้นภิกษุวัชชีบุตรเอาถาด
40,0028,010,ทองสำริดใส่น้ำให้เต็มแล้ว  ตั้งไว้ในท่ามกลางสงฆ์  ณ  โรงอุโบสถ
40,0028,011,ประกาศแก่อุบาสกว่า  ท่านจงถวายเงินทองแก่สงฆ์เป็นต้น  สงฆ์ต้อง
40,0028,012,การด้วยบริขารดังนี้  พระยสเถระก็ห้ามว่า  ท่านอย่าให้  เงินทอง
40,0028,013,ไม่สมควรแก่สงฆ์  แต่อุบาสกไม่เชื่อ  ได้ให้เงินทองแก่สงฆ์  รุ่งขึ้นก็
40,0028,014,นำออกแจกกัน  และได้แบ่งส่วนนำมาถวายพระยสเถระด้วย พระยส-
40,0028,015,เถระไม่รับ  กลับติเตียนทั้งผู้รับและผู้ถวาย  ภิกษุวัชชีบุตรที่ไม่ละอาย
40,0028,016,แก่บาป  ชวนกันทำปฏิสารณียกรรมแก่พระยสเถระ  โดยฐานอ้างว่า
40,0028,017,ด่าอุบาสกผู้ถวายทองเงินแก่พระภิกษุสงฆ์  ให้พระยสะไปขอขมาโทษ
40,0028,018,อุบาสก  พระยสเถระจึงว่า  ถ้าจะให้เราไปขอขมาเช่นนั้น  จงให้ภิกษุ
40,0028,019,เป็นอนุทูตกำกับเราไปด้วย  เมื่อภิกษุวัชชีบุตรสมมติภิกษุผู้เป็นอนุทูต
40,0028,020,ให้แล้ว  พระยสเถระจึงไปสู่สำนักของอุบาสกกับด้วยภิกษุอนุทูต  ครั้น