Book,Page,LineNumber,Text
40,0032,001,ถูก  หลงทาง  ด้วยอำนาจเทพเจ้าบันดาลให้เป็นไป  พอตกเวลากลาง
40,0032,002,คืน  พระเจ้ากาลาโศกราชทรงสุบินลามกว่า  นายนิรยบาลจับพระองค์
40,0032,003,ทอดลงในหม้อเหล็กแดง  จึงตกพระทัยตื่น.  
40,0032,004,พระนางนันทาเถรีผู้เป็นพระน้องของพระเจ้ากาลาโศกราช  เป็น
40,0032,005,พระขีณาสพ  ทรงอภิญญา  ทราบว่าพระมหากษัตริย์เป็นผู้ถือผิด  ด้วยพวก
40,0032,006,อลัชชี  จักเป็นเสี้ยนหนามพระศาสนา  ก็รีบมาโดยทางนภากาศ   ครั้น
40,0032,007,ถึงแล้ว   ก็ทราบเหตุนิมิตที่ได้เกิดขึ้นแก่พระเจ้ากาลาโศกราช  จึงให้
40,0032,008,โอวาทว่า  ดูก่อนบพิตร  นิมิตนี้ลามกยิ่งนัก  เพราะพระองค์ไปเชื่อถ้อย
40,0032,009,คำของเหล่าภิกษุวัชชีบุตรผู้ไม่ละอายแก่บาปกรรม  นี้เป็นกรรมอันหนัก
40,0032,010,จงปฏิบัติตามหมู่ภิกษุผู้เป็นธรรมวาทีและวินัยวาที  ให้ท่านอดโทษแล้ว
40,0032,011,จงเป็นฝักฝ่ายช่วยทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา  เมื่อโอวาทเสร็จแล้วพระ
40,0032,012,นางก็ถวายพระพรลา.
40,0032,013,พระเจ้ากาลาโศกราช  ได้ทรงฟังโอวาทที่พระนางเถรีให้แล้ว  เกิด
40,0032,014,สังเวชสลดพระหฤทัย  รุ่งเช้า  จึงเสด็จไปมหาวิหารกับด้วยหมู่อำมาตรย์ราช
40,0032,015,บริพาร  ให้อาราธนาพระสงฆ์ที่จะมาระงับอธิกรณ์มาประชุมกัน  เมื่อ
40,0032,016,พระองค์ได้ทรงฟังความพระสงฆ์ทั้ง ๒  ฝ่าย  ก็ทรงพิจารณาด้วยปัญญา
40,0032,017,ทรงทราบความชัดว่า  พวกภิกษุวัชชีบุตรเป็นอลัชชีถือผิดจากพระวินัย
40,0032,018,บัญญัติ  จึงยังพระสงฆ์ในปาวานครให้อดโทษแล้ว  ถวายตัวเป็นโยม
40,0032,019,และช่วยอุปถัมภ์ในอันที่จะระงับอธิกรณ์  กระทำสังคายนา  ครั้นแล้ว
40,0032,020,จึงทรงอำลาพระสงฆ์เสด็จเข้าสู่พระนคร.
40,0032,021,พระสงฆ์  จึงหารือกันที่จะระงับอธิกรณ์  พระเรวตเถระจึงให้สงฆ์