Book,Page,LineNumber,Text 40,0036,001,ตติยสังคีติ 40,0036,002,เมื่อพระเถระเจ้ามีพระยสะเป็นประธาน ได้ทำสังคายนาเสร็จแล้ว 40,0036,003,จึงพิจารณาต่อไปว่า จากนี้ไปอีก ๑๑๘ ปี นับแต่พระผู้มีพระภาคเสด็จ 40,0036,004,ดับขันธปรินิพพานได้ ๒๑๘ ปี พระเจ้าธรรมาโศกราช๑ในเมืองปาตลีบุตร 40,0036,005,จักได้เป็นเอกราชในชมพูทวีป ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามาก 40,0036,006,บำรุงภิกษุสงฆ์ด้วยจตุปัจจัยมาก พวกเดียรถีย์ขาดแคลน จักปลอมตัว 40,0036,007,มาบวชทำให้พระพุทธศาสนาเศร้าหมอง ก็พากันขึ้นไปอาราธนาติสส- 40,0036,008,มหาพรหมในพรหมโลก ให้ช่วยชำระพระพุทธศาสนาให้รุ่งเรืองสืบไป 40,0036,009,เมื่อกลับจากพรหมโลกจึงมาลงทันฑกรรมพระภิกษุ ๒ รูป คือ พระ 40,0036,010,สิคควะ ๑ พระจันทวัชชี ๑ ด้วยอ้างว่า เมื่อครั้งทำสังคายนาครั้งที่ ๒ 40,0036,011,เธอไม่เข้ามาประชุม ถ้าดิสสมหาพรหมลงมาเกิดในตระกูลโมคคัลลี 40,0036,012,พราหมณ์ให้เธอทั้ง ๒ รูปนั้นรูปหนึ่งพาตัวมาบวชให้ได้ อีกรูปหนึ่ง 40,0036,013,จงสั่งสอนอบรมให้มีความรู้ในพระพุทธศาสนา เมื่อสำเร็จผลเช่นนี้แล้ว 40,0036,014,เธอทั้ง ๒ จึงจะพ้นโทษ. 40,0036,015,ภิกษุทั้ง ๒ รูป คือ พระสิคควะและพระจันทวัชชีเป็นศิษย์ของ 40,0036,016,พระโสณกะ อันสืบเนื่องมาจากพระอุบาลี และเธอทั้ง ๒ รูปนั้นได้ 40,0036,017,เป็นสหายกันมาตั้งแต่ครั้งเป็นคฤหัสถ์. 40,0036,018,เมื่อถูกลงทันฑกรรมเช่นนั้นแล้ว ต่างก็เล่าเรียนพระไตรปิฎก 40,0036,019,ในสำนักพระโสณกเถระผู้พระอุปัชฌาย์ จนได้เป็นพระขีณาสพ สำเร็จ 40,0036,020,ฉฬภิญญา เมื่อทราบว่าดิสสมหาพรหมได้มาเกิดในตระกูลโมคคัลลี- 40,0036,021,พราหมณ์ พระสิคควะก็พยายามที่จะไปนำดิสสกุมารนั้นมาบวชให้ได้