Book,Page,LineNumber,Text
40,0037,001,พยายามอยู่  ๗  ปีจึงสำเร็จ  เมื่อไปนำมาบวชได้แล้ว  จึงบอกให้ศึกษาอยู่
40,0037,002,ในสำนักพระจันทวัชชี  จนได้สำเร็จเป็นพระอรหันตขีณาสพ  ต่อมามี
40,0037,003,นามว่า   โมคคีลลีบุตรดิสสเถระ  นามนี้เป็นชื่ออันเป็นไปตามวงศ์สกุล.  
40,0037,004,ครั้นมาถึงรัชสมัยแห่งพระเจ้าธรรมาโศกได้เป็นเอกราช  ในชมพู
40,0037,005,ทวีป  พระองค์มีพระอาญาแผ่ไปในที่ต่าง ๆ และประกอบด้วยบุญญาภิ-
40,0037,006,สมภารมาก  บริบูรณ์ด้วยทรัพย์สินเครื่องอุปโภคบริโภคเป็นอเนก
40,0037,007,พระองค์ทรงมีพระราชสัทธาปสาทะในพระพุทธศาสนา  ทรงบริจาคทาน
40,0037,008,โดยประการต่าง ๆ  พร้อมทั้งบูชาพระรัตนตรัยและบำรุงพระภิกษุสงฆ์
40,0037,009,ลาภสักการะในครั้งนั้นได้เกิดขึ้นในพระพุทธศาสนามาก.
40,0037,010,ฝ่ายพวกเดียรถีย์ในยุคนั้น  เสื่อมลาภอดอยาก  ทั้งข้าวก็เกือบจะไม่มี
40,0037,011,บริโภค  เมื่อเห็นทางฝ่ายพระภิกษุในพระพุทธศาสนาเพียบพูนไปด้วย
40,0037,012,ลาภจึงได้พากันปลอมตัวเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนา   สำแดง
40,0037,013,ลัทธิของตนว่า  สิ่งนี้เป็นธรรม  สิ่งนี้เป็นวินัย  และพากันเข้ารวม
40,0037,014,อุโบสถทำสังฆกรรมกับด้วยหมู่ภิกษุ  ทำสาละวนต่าง ๆ  ในพระพุทธ
40,0037,015,ศาสนา  ฝ่ายภิกษุสงฆ์รู้เข้าเมื่อยังไม่มีโอกาสจะจัดการอย่างไร  ก็ต้องนิ่งไว้
40,0037,016,เป็นแต่ไม่ทำอุโบสถสังฆกรรมร่วมด้วย  และพวกเดียรถีย์มีมากจนดุ
40,0037,017,กันยากเกือบไม่รู้ว่าใครเป็นใคร   พระภิกษุสงฆ์จึงงดการทำสังฆกรรม
40,0037,018,ราว ๗  ปี.
40,0037,019,ฝ่ายพระโมคคัลลีบุตรดิสสเถระพิจารณาเห็นว่า  อีกนานกว่าจะทำ
40,0037,020,การระงับได้  จึงมอบบรรดาภิกษุที่เป็นศิษย์ให้พระมหินทเถระปกครอง
40,0037,021,ส่วนท่านได้หลีกไปจำพรรษาอยู่ที่อโธตังคบรรพต  ๗  ปี.