Book,Page,LineNumber,Text
42,0022,001,เข้าเป็นพวก ๆ  ตามกิจหรือวัตถุ  เรียกว่าขันธกะอันหนึ่ง ๆ  เช่น
42,0022,002,ว่าด้วยทำอุโบสถจัดไว้พวกหนึ่ง  เรียกอุโบสถขันธกะ  ว่าด้วยจีวร  จัด  
42,0022,003,ไว้อีกพวกหนึ่ง  เรียกจีวรขันธกะเป็นต้น  ที่มีจำนวน  ๑๕๐ นั้น  มา
42,0022,004,ในพระปาฏิโมกข์นับได้ครบจำนวนดังนี้  ปาราชิก ๔  สังฆาทิเสส ๑๓
42,0022,005,นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐  สุทธิกปาจิตตีย์ ๙๒  ปาฏิเทสนียะ ๔  อธิกรณ-
42,0022,006,สมถะ ๗  รวมเป็น ๑๕๐ ถ้วน.  และย่นเข้าในอุทเทส ๕ ดังนี้ ปาราชิก ๔
42,0022,007,เข้าในปาราชิกกุทเทส  สังฆาทิเสส ๑๓ เข้าในสังฆาทิเสสุทเทส  นอกนี้
42,0022,008,เข้าในวิตถารุทเทส.
42,0022,009,๑๒/๙/๒๔๖๖
42,0022,010,"ถ.  สิกขาบทในพระปาฏิโมกข์นั้น  สิกขาบทใดกำหนดกาล,"
42,0022,011,"กำหนดวัน, กำหนดเดือน, กำหนดปี ?  จงยกสิกขาบทนั้น ๆ  มาแสดง"
42,0022,012,อย่างละสิกขาบท.
42,0022,013,ต.  ภิกษุต้องอาบัติปาจิตตีย์  เพราะฉันอาหารในเวลาวิกาล
42,0022,014,ตามวิกาลโภชนาสิกขาบท  ชื่อว่ากำหนดกาล.  ภิกษุต้องอาบัติ
42,0022,015,นิสสัคคิยปาจิตตีย์  เพราะเก็บอติเรกจีวรไว้ล่วง  ๑๐ วัน  ตามปฐมา-
42,0022,016,กฐินสิกขาบท  ชื่อว่ากำหนดวัน.  ภิกษุต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
42,0022,017,เพราะเก็บผ้าไว้เกินเดือนหนึ่ง  ตามสิกขาบทที่ ๓ แห่งจีวรวรรค  ชื่อว่า
42,0022,018,กำหนดเดือน.  ภิกษุต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์  เพราะหล่อสันถัต
42,0022,019,ขึ้นใหม่  ในเมื่อใช้สันถัตเก่ายังไม่ถึง ๖ ปี  ตามสิกขาบทที่ ๔ แห่ง
42,0022,020,โกสิยวรรค  ชื่อว่ากำหนดปี.
42,0022,021,๒๔๗๘