Book,Page,LineNumber,Text
45,0030,001,ก่อนจึงนับติ้วในซีกราวที่กำหนดว่าเป็นจำนวนผู้ลงประชุม แต่ใน
45,0030,002,ปัจจุบันนี้ใช้บัญชีเรียกชื่อสะดวกกว่าและแน่นอนกว่าฉะนั้นการนับ
45,0030,003,พระสงฆ์สมัยนี้จึงนิยมขานชื่อเรียกตัวให้รับว่ามา เสร็จแล้วนับ
45,0030,004,จำนวนผู้มาก็รู้ว่าจำนวนสงฆ์ได้แน่นอน ถ้าในวัดที่มีภิกษุน้อยรูป
45,0030,005,จะนับตัวผู้นั่งเอาเองก็ได้
45,0030,006,ง. ต่อนั้นเริ่มทำวัตรเย็นตามแบบนิยมของวัดนั้น ๆ ไปจนจบแล้วพระสงฆ์
45,0030,007,ทั้งนั้น ล้อมวงหันหน้านั่งพับเพียบ เข้าหาเตียง ปาติโมกข์
45,0030,008,ซึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางชุมนุม นั่งให้เข่าชิดเข่าของรูปอื่นไปเป็นลำดับ และ
45,0030,009,ได้หัตถบาสตั้งแต่เตียงปาติโมกข์ออกไปจนสุดแนวสงฆ์ ในขณะนี้ควร
45,0030,010,ปิดประตูทางเข้าอุโบสถเสียด้วย เพื่อป้องกันมิให้เกิดอันตรายแก่
45,0030,011,สังฆกรรมในขณะทำอุโบสถกรรม
45,0030,012,จ. เมื่อพร้อมแล้วดังนี้ ก็เริ่มดำเนินการสวดพระปาติโมกข์ตามแบบนิยม
45,0030,013,ของวัดนั้น ๆไป จนจบ ให้ชอบด้วยพระวินัยบัญญัติทุกประการ
45,0030,014,ฉ. จบพระปาติโมกข์แล้ว พระสงฆ์ทั้งนั้นกระจายออกนั่งเป็นแถว หันหน้า
45,0030,015,เข้าหาพระพุทธรูปประธานอีกวาระหนึ่งพระเถระนำสวดมนต์ต่อท้าย
45,0030,016,พระปาติโมกข์พอสมควร สวด สีลุทฺเทสปา เป็นหลัก นอกนั้นสุดแต่
45,0030,017,จะเลือกสวด และ จบลงด้วยบทกรวดน้ำแผ่ส่วนกุศล คือ อิมินา-
45,0030,018,ปฺุกมฺเมน..... เป็นเสร็จพิธี
45,0030,019,สำหรับปาริสุทธิอุโบสถ และอธิษฐานอุโบสถมีทำกันบ้างเป็นส่วนน้อย
45,0030,020,ในคราวจำเป็นจริง ๆ เท่านั้น ฉันนั้น ระเบียบพิธีจึงไม่มีอะไรพิเศษนอกจากที่สมเด็จ
45,0030,021,พระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงแสดงไว้ในหนังสือวินัยมุข เล่ม ๒
45,0030,022,เพื่อให้พิธีทำอุโบสถกรรมสมบูรณ์ จะได้เก็บความตามหนังสือวินัยมุขมาแสดงให้ทราบ
45,0030,023,ระเบียบในที่นี้อีกพอสมควร ดังต่อไปนี้