Book,Page,LineNumber,Text
46,0003,001,ประโยชน์มิใช่ประโยชน์แห่งสิ่งนั้น ๆ  อันคุมเข้าเป็นโลก   ดุจดูละคร
46,0003,002,เพ่งดูคติดีชั่วแสดงไปตามเนื้อเรื่อง    ด้วยกำหนดรู้คติของคนเขลา
46,0003,003,และฉลาด   จะได้ไม่ตื่นเต้นไม่ติดในสิ่งนั้น ๆ.
46,0003,004,อาการสำรวมจิต
46,0003,005,อาการสำรวมจิตมี  ๓  ประการ คือ :-
46,0003,006,๑.  สำรวมอินทรีย์   มิให้ความยินดีครอบงำในเมื่อเห็นรูปเป็นต้น
46,0003,007,อันน่าปรารถนา  และมิให้ความยินร้ายครอบงำ   ในเมื่อเห้นรูปเป็นต้น
46,0003,008,อันไม่น่าปรารถนา.
46,0003,009,๒.  มนสิการกัมมัฏฐาน    อันเป็นปฏิปักข์ต่อกามฉันทะ   คือ
46,0003,010,อสุภะและกายคตาสติ   หรืออันยังจิตให้สลด    คือมรณสติ.
46,0003,011,๓.  เจริญวิปัสนา     คือพิจารณาสังขารแยกออกเป็นขันธ์
46,0003,012,สันนิษฐานเห็นเป็นสภาพไม่เที่ยง   เป็นทุกข์  เป็นอนัตตา.
46,0003,013,มาร
46,0003,014,กิเลสกาม   คือเจตสิกอันเศร้าหมอง  ชักให้ใคร่ให้รักให้อยาก
46,0003,015,ได้  กล่าวคือตัณหา  ราคะ   และอรติเป็นต้น   จัดว่าเป็นมาร   เพราะ
46,0003,016,เป็นโทษล้างผลาญคุณความดีและทำให้เสียคน.
46,0003,017,บ่วงแห่งมาร
46,0003,018,วัตถุกาม  คือ   รูป  เสียง  กลิ่น   รส   และโผฏฐัพพะ   อันเป็นของน่าชอบ
46,0003,019,ใจ  จัดว่าเป็นบ่วงแห่งมาร   เพราะเป็นอารมณ์เครื่องผูกใจให้ติดแห่งมาร.