Book,Page,LineNumber,Text
46,0005,001,ในเบื้องปลาย.
46,0005,002,๒) ในทางที่ละเอียดกว่านั้น ย่อมกำหนดรู้ได้ด้วยความแปร
46,0005,003,ในระหว่างเกิดและดับ.
46,0005,004,อาการแปรของสังขาร
46,0005,005,ก. ในเบื้องต้น แปรมาในฝ่ายเจริญ.
46,0005,006,ข. แต่นั้น สังขารหยุดเจริญ แต่ขยายตัว.
46,0005,007,ค. แต่นั้น สังขารทรุดโทรมลงไปจนปรากฏ.
46,0005,008,๓) ในอีกทางอันเป็นอย่างสุขุม ย่อมกำหนดเห็นความแปร
46,0005,009,แห่งสังขารชั่วขณะหนึ่ง ๆ คือไม่คงที่อยู่นาน เพียงในระยะกาลนิด
46,0005,010,เดียวก็แปรแล้ว.
46,0005,011,สรูปอนิจจลักขณะ
46,0005,012,๑. ความเกิดแล้วดับและความแปรในระหว่างแห่งสังขารดังกล่าว
46,0005,013,"มา สรูปเข้าในบาลีว่า "" อุปฺปชฺชติ เจว เวติ จ อฺถา จ ภวติ """
46,0005,014,ย่อมเกิดขึ้นด้วย ย่อมเสื่อมสิ้นด้วย ย่อมเป็นอย่างอื่นด้วย เป็น
46,0005,015,อนิจจลักขณะ.
46,0005,016,๒. อนิจจลัขณะนี้ ย่อมได้ในสังขาร ๒ คือ อุปาทินนกะ
46,0005,017,สังขารมีใจควาง และอนุปาทินนกะ สังขารไม่มีใจครอง.
46,0005,018,ข. ทุกขตา ความเป็นทุกข์
46,0005,019,ความเป็นทุกข์แห่งสังขาร ย่อมกำหนดด้วยทุกข์เหล่านี้ :-
46,0005,020,๑. สภาวทุกข์ หรือ ทุกข์ประจำสังขาร คือ ชาติ ชรา
46,0005,021,มรณะ.