Book,Page,LineNumber,Text
46,0009,001,สมมติว่าบิดา  หญิงสมมติว่ามารดาเป็นต้น.
46,0009,002,๒.  ปรมัตถสัจจะ   จริงโดยปรมัตถ์   คืออรรถอันลึก   เช่นรูป
46,0009,003,เวทนา  สัญญา   สังขาร   วิญญาณ  เป็นต้น  กระจายให้ละเอียดออกไป
46,0009,004,ได้อีกเพียงใดยิ่งลึกเพียงนั้น  ย่อมเป็นจริงโดยปรมัตถ์.
46,0009,005,ประโยชน์ของการพิจารณา
46,0009,006,เมื่อกำหนดรู้สัจจะทั้ง ๒  นี้แล้ว  จะได้ไม่เอามาค้านกัน  จะได้
46,0009,007,สันนิษฐานว่าเป็นแต่ลึกกว่ากัน   แม้เพ่งในทางปรมัตถ์   สังขารทั้งหลาย
46,0009,008,ก็ย่อมเป็นต่าง ๆ กัน   ดีบ้างเลวบ้าง   เป็นไปตามกฏแห่งธรรมดา
46,0009,009,จะได้ไม่แล่นออกจากทางไปตกหล่มคือมิจฉาทิฏฐิ.    อนึ่ง  จะได้ละ
46,0009,010,ทิฏฐิมานะความถือผิดและความถือตัวและกิเลสอย่างอื่น    อันเนื่องมา
46,0009,011,จากการถือเราถือเขาถือก๊กถือพวก.
46,0009,012,ผู้พิจารณาเห็นด้วยปัญญาว่า    สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง   เป็น
46,0009,013,ทุกข์    เป็นอนัตตา   ด้วยอาการดังกล่าวแล้ว   ย่อมหน่ายในทุกขขันธ์
46,0009,014,ไม่เพลิดเพลินหมกมุ่นในสังขารอันยั่วยวนเสน่หา    ความหน่ายนั้น
46,0009,015,เรียกนิพพิทา   เกิดด้วยปัญญา  จัดเป็นนิพพิทาญาณ  ย่อมเป็นทาง
46,0009,016,คือปฏิปทาแห่งวิสุทธิ   ความหมดจดความผ่องแผ้ว   ดั่งจะแสดง
46,0009,017,ต่อไป.